Takım içi adaleti sağlama konusunda, Türkiye'nin en özel ismi olsa da Abdullah Avcı'nın Nwakaeme'yi yedek bırakması çok doğruydu. Haftalardır iki çalımın arkasına sığınıp arkadaşlarına hiç yardım etmedi ve arkasında oynayan sol beklere açıkçası haksızlık etti, Trabzonspor'un bir süredir duraklamasında önemli etkenlerinden biriydi. Ama futbol bu işte, her maç kendi hikayesini yazdırıyor. Yerine ilk yarıda kanatta forma giyen Djaniny en kötü performansını gösterdi. Gözler, Nijeryalı'nın formsuz halini bile aradı

Daha ilk dakikadan belli etti F. Karagümrük niyetini, 45 dakika en küçük bir sapma olmadı sisteminden. Trabzonspor'u çıldırtacak kadar defansta çok pas yapmak, üzerlerine gelmelerini beklemek, sabırla bekleyip kontratakla sonuca gitmek.

Üstelik, kendi yarı alanında çok sayıda yan pas yapan bir takıma karşı Trabzonspor'un az adamla pres yapmasına şaşırmış ve de mutlu olmuşlardır! İlk yarının son dakikasında Volkan Demirel'in istediği aynen gerçekleşti, orta sahadan bire bir yakaladılar bordo-mavili savunmayı, golle sonuçlanan atağın gelişimini belli ki günlerdir çalıştılar

Skor da Trabzonspor'u ikinci yarıda lider gibi oynamaya yönlendirdi. Çünkü bu kadro puan farkını iyi savunma yaparak değil, çok iyi hücum takımı olduğu için başardı.

Coşku dolu ikinci 45 dakikanın çoğunluğunda, konuk takım ceza sahası içi ve çevresinde 7-8 Trabzonsporlu, 10 da Karagümrüklü futbolcu vardı. Beraberlik golünde asisti bekin, golü stoperin yapması da bu cesur futbolun ürünüydü zaten.

Karagümrük, iyi bir kontratak takımı olduğunu ikinci yarıda daha net gösterdi. Üç kez çok doğru, hızlı çıktılar, net pozisyonlar da buldular. Kalanında sanki (M. City ilk maçındaki) Diego Simeone'nin Atletico Madrid'i gibiydiler hep!

O duvarı aşmak için açıkçası çok yollar denedi, 30 şut çekti, 50'nin üzerinde orta yaptı mesela Trabzonspor, heyecan vericiydi çabası ama çok çalışıp yorularak iyice açtığı şampiyonluk yolunda bir kez daha mola verdi.