Bu maç şampiyonun değil, kupada final arayan iki takımın karşılaşmasıydı. Tabii ki ligi neredeyse tüm istatistiklerde domine eden Trabzonspor gerçeği vardı ama elemeli kupa maçlarının hikayesi çok farklı olurdu hep. Bir de Kayserispor'un, hem de daha 30. saniyede, Carole'un müthiş kariyerine ihanet edercesine neden olduğu penaltı ile geriye düşmesiyle, maç öncesi yapılan bütün hesaplar, taktikler değişti erkenden.

Defansı eksiltti hemen Hikmet Karaman, Onur'u öne çekti, sağ kanattan Ramazan ve İbrahim desteğiyle hızlı üçgenler kurdu bu isimler. Her bir pasla bir Trabzonsporluyu rahatça eksilttiler, çok sayıda, etkili ortalar yaptılar. Diğer kanattan Mame Thiam ile bunalttılar Trabzonspor'u. Açıkçası topu rakip ceza sahasına taşırken mükemmeldiler gerçekten, antrenmanlarda çalıştıkları belli, birbirlerini ezberlemişçesine gözü kapalı paslaştılar. Şampiyon rakibe karşı çok sayıda net pozisyon buldular ama son vuruşlarda hep etkisizdiler.

İlk maçı 1-0 kaybeden, üstelik rövanşın ilk dakikasında gol yiyerek, ilk aşamada 2 gole ihtiyacı olan Kayserispor'un çok adamla hücum yapması, kağıt üzerinde tam da Trabzonspor'un isteyebileceği bir senaryoydu. Çok geniş alan buldular ama Hamsik, Bakasetas, Nwakaeme ve Visca dörtlüsünü toplasan, bir futbolculuk performansları bile yoktu! Ama rakip takımda herkes iki kişilik oynadı!

İlk dakikadan itibaren, gol değil, goller bulmak için sezonun performansını gösterdi Kayserispor ve 59'da bunu başardılar. Coşkuları dinmedi, Uğurcan ve direkleri geçmeye çalışırken, ilginçtir, onların hızını kesen kendi taraftarları oldu. Takımları iyi oynarken yabancı madde atıp maçı durdurmak, ilk dakikada Carole'nin penaltıda yaptığı hareketle eşdeğerdi bence! Futbolun cilvesi bir ara kendini gösterdi maçta. Maçın en iyisi Onur atağa çıkarken topu kaptırdı, Trabzonspor attı. Bu golle şampiyon, ikinci kupa için umutlanırken Kayserispor son bölüme yine akıl dolu atakları yıktı, turu getirecek golleri peş peşe buldu. Beşiktaş, Fenerbahçe ve Trabzonspor derken, hak ederek finale çıktı