Dün birkaç örnekle insanların bazen kendini kurnaz zannederek veya kurnazlığa meylederek başarmak isterken aksine sıkıntılara düçar olduklarına değinmiştim. Bir iki örnekle daha konumuza devam edelim…
Bir arkadaşım piyasaya oldukça borçlanmıştı. İcradan kurtulmak için gayrimenkullerini bir tanıdığına devretti. Aklınca icradan kurtulmuştu. Bir zaman sonra mallarını verdiği arkadaşı vefat etti. Vefat eden arkadaşına durumu anlatmaya çalışıp çocuklarından bunları istediyse de vermediler. “Babamız hesabını size ödemiştir” dediler. Kendisi yaptığı işten bin pişman olmuştu. “Keşke mallarım borçlarıma gitseydi üzülmezdim. Şimdi hem mallarım gitti hem de borçlarım duruyor” diye üzüntüsünden felç oldu!..
Yine yakın bir arkadaşım SGK’dan (Eskiden SSK deniliyordu) emekli olmuştu. Aylığını da almaktaydı. Bir gün şöyle bir fikir gelmiş hatırına:
-Eğer eşimden kâğıt üzerinde boşanmış olursam, eşim de babasından dolayı yetim aylığı alabiliyor. Böylece iki maaş birden alırsak geçimimiz rahata erer. Böyle hesap yapmıştı.
Biz arkadaşa bunun yanlış olacağını söyledik ama onlar yine de iki maaş için şeklen boşanmışlardı... Aradan çok geçmeden arkadaşım vefat etti. Hanımı beyinden dolayı dul maaşı alamadığı gibi kocasının diğer gayrimenkullerinden de hak alamadı. Yine hesapları tutmamıştı!..
Diğer bir arkadaşımız ise “bir evim bir de kirada evim olsun Allah’tan başka bir şey istemem” diyordu. Zamanla evi de oldu kirada da evi oldu. Üç sene sonra haber aldım ki kira anlaşmazlığı nedeniyle çıkan kavgada kiracısı tarafından öldürülmüş... Bunun için her şeyin hayırlısını istemek gerekir, "tilki hesabı" yapmadan...
Evet her durum her tedbir alan kimsenin sonu böyle olur anlamında değildir sözlerimiz. Kurnazlık yapmaya gerek olmadığına vurgu yapmaktır. Aslında size bir şey diyeyim mi? Başarılı ve huzurlu olmak normal yaşamak ve davranmaktır. Başarılı insan da aslında hayatını hiç kurnazlığa sapmadan, hiç tul-i emel (uzun emel) sahibi olmadan, hiç aşırılığa kaçmadan normal standartlarda sürdürebilen insandır.
Yaşar Gönenç
ŞİİR
BABAMA
Sabahtan, erkenden işe gidersin.
Sanki bütün yükler babanın dersin,
Biz bal börek yeriz, sen yavan yersin,
İhsan sahibisin biricik babam.
Evde sensin, hanemizin direği,
Gündüz yoksun, görevinin gereği.
Kim demiş acımaz baba yüreği?
Merhamet dolusun biricik babam.
Ana ah ederken, baba güler mi?
Evlâdı için kimse buğzeder mi?
Babalar olmadan, ocak tüter mi?
Allah yokluğunu vermesin babam.
Derler ki; ya baban olsun dünyada,
Kendine baba olmalısın ya da…
Onlar için hürmet düşer evlada,
Saygıda kusur eylemem babam…
Halil İbrahim Aslan
UNUTULMAZ ESERLER
ÇİFTE MİNARELİ MEDRESE: Anadolu'nun en ünlü tarihî yapılarından olup Sivas, Medreseler Sokağında İzzeddin Birinci Keykâvus Şifahanesinin karşısındadır. İlhanlıların büyük veziri Sâhip Şemseddin Cüveynî tarafından 1271-1272 tarihinde yaptırılmıştır.
Medresenin mimarının Kölük bin Abdullah olduğu ileri sürülüyorsa da isim okunamadığından yapan kesin belli değildir. Anadolu'da yapılmış en muhteşem eserlerden biri olan Çifte Minareli Medrese ne yazık ki büyük yıkıma uğramış, bugün çok az bir kısmı ayakta kalabilmiştir. Harap olması sebebiyle 1882'de ilk önce hastane, sonra okul hâline getirilmiştir. Ön cephesi Halil Ethem Beyin çabasıyla yıkılmaktan kurtulabilmiştir. İki katlı, dört eyvanlı bir yapıdır. Taç kapının üzerindeki tuğla minareler çini bezemelidir. Bitkisel ve geometrik motiflerle süslü taşkapı ile yanlarındaki mukarnaslı nişler yapıya hareketli bir görüntü kazandırmıştır. Köşelerde yivli yarım kuleler vardır.
