“Dünya malı ne kadar toplansa tükenir. Yok olur. Söz yazılırsa kalır, Acunu dolaşır.”
“Fıtrat değişir sanma, bu kan yine o kandır...” Hep yer altı zenginliklerini konuşuruz. Gözümüzün önünde duran yer üstü zenginliklerimizi çok zaman ihmal ederiz. Ama bizi yaşatacak olan asıl ve asil zenginliğimiz yerin üstündeki gerçek değerlerimizdir.
Yazıp yazmama konusunda çok kararsız kaldım. Lakin yazmasam tarifsiz bir azap çekecektim. Türkiye 6 Şubat Pazartesi sabahı tarihte eşi görülmemiş bir deprem felaketiyle uyandı. Felaket bölgesiyle beraber tüm milletimizin yüreği de yerinden oynadı. İçimize âdeta ateş düştü. O andan itibaren devlet millet el ele depremzedelerin yaralarını sarmak için destansı bir mücadele başladı. Milletimiz tıpkı Çanakkale’de, İstiklal Harbi’ndeki gibi yediden yetmişe, seferber olmuş vaziyette. İnsanlar bir yardım yapabilmek için çırpınmakta, âdeta yalvarmakta. Nakliye için rica ettiğimiz Selami Abi hepimizden çok maddi destek vermekte, oğlu Abdullah ile birlikte herkesten çok çalışmakta. Markette telefonda yardım kampanyasını istişare ettiğimiz Ayşe öğretmene hiç tanımadığı teyze cebindeki bütün parasını zorla vermekte…
Beni bu yazıyı yazmaya mecbur eden olayın asıl kahramanı ise 15 yaşındaki kara gözlü bir delikanlı. Tıpkı Çanakkale’de destan yazan on beşliler gibi. 215 okka mermiyi sırtlayan Seyit Onbaşı, ona omuz veren Niğdeli Ali gibi sırtında koca çuvalı, göğsünde dünyaya hayat verecek kadar koca yüreği olan on beşinde bir genç. Z kuşağı olarak kodlanmaya çalışılan bugünkü neslin, 29 harfe sığmayacak kadar derin ve özel olduğu fikrimi pekiştiren bu asil gençle yolumuz yardım deposunda kesişti. Niğde İl Millî Eğitim Müdürlüğümüzün yürüttüğü yardım kampanyası kapsamında battaniye ve gıda yardımı çalışmaları için okulumuz öğretmenlerinin yardımlarını teslim etmek üzere toplama merkezi olan Cumhuriyet Anadolu Lisesi'nde tesadüfen karşılaştık Samet’le. Yarın onu anlatacağım…
İdris İspiroğlu-Öğretmen
ŞİİR
YA RABBİ
Afet ki, Ya Rab yer titriyor azametinden.
Biz günahkârız, korkuyoruz celadetinden.
İslam’ı cihana galip kılacak yine bu millet,
Ümitsiz değiliz Allah’ım rahmetinden…
Aman Ya Rabbi gazabın çıkıyor her yerden.
Kaçmaya başladık sığındığımız evlerden.
Dinini en yükseğe yazacak yine bu millet,
Ümitsiz değiliz Allah’ım rahmetinden…
Hâşâ sual olunmaz elbette hikmetinden
Biz gafil olduk yüz çevirdik nimetlerinden.
El Melik adını zikredecek yine bu millet
Ümitsiz değiliz Allah’ım rahmetinden…
Sensin affı seven acıyan merhamet eden
Muhafaza eyle bizleri bütün afetlerinden
Dinini imanını koruyacak yine bu millet
Ümitsiz değiliz Allah’ım rahmetinden
Mehmet Tuncer
KELAM-I KİBAR KİBAR-I KELAMEST
(Büyüklerin sözü, sözlerin büyüğüdür)
“Büyükler buyurdular ki: Herhangi bir insana bir iyilik etmek, gökten lamba olarak yere inse, bu iyilikten hâsıl olan nur o kadar parlaktır ki, güneş onun yanında çok sönük kalır. Hele bu hizmet ile bir insanın hidayetine sebep olunursa, kıymeti hiç ölçülemez.
Mümine hizmet ibadettir, üzmek ise felakettir. Peygamber efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyuruyorlar ki; (İki salih Müslüman birisi hakkında iyiliğine şahitlik yapsa, Allahü teâlâ onu afv eder ve Cennete koyar)"
