Her şeyin anlamını yitirip geriye sadece hakikatin kaldığı zamanlardan geçiyoruz. Sabır, sadaka, dua… İbadet, tevekkül ve tefekkürden başka tutunacak dalımız yok... Hiçbir zaman da olmayacak…
Depremin şiddeti tamam… Fayın merkezi tamam… İki deprem üst üste tamam… Ama bunca tost olan binaları yapanların, onları denetleyenlerin hiç mi vicdan hesabı olmayacak? Yanı başındaki bina ayakta dururken senin yaptığın bina yıkılırken işçiliğinden ustalığına, mühendisliğinden müteahhitliğine kadar “bir gün deprem olursa insanımın hâli nice olur?” diye düşünmeyenler… Değer miydi bu acı, sizin ihmalkârlığınıza ve tamahkârlığınıza?
Deprem öncesinde biri çıkıp da asırlar öncesinden Yunus Emre misali “Mal da yalan mülk de yalan, var biraz da sen oyalan” deseydi anlar mıydık? Sair günlerde vakit bulup da(!) hâlini hatırını sormak için aramadığımız, bayram tatillerini tur gezisi için fırsat bildiğimiz ve unuttuğumuz sıla-i rahimin kıymetini böylesi idrak edebilir miydik? Bu çaresiz günlerde yine eş dost yine millet bize birer liman olacak” deseler anlayabilir miydik?
Şimdi anlıyorum ki şükür denizinde yüzerken kıyıdaki bir iki siyah çakıl taşına takılıp kalmışız. Şimdi o çakıl taşları denize karıştı. Şükür kelimesinde eriyip yok oldu. Yıkılırken kucaklaşmayı, bölünürken paylaşmayı, ağlarken gözyaşlarına teselli olmayı öğrendik…
Abdest alırken su soğuk diye sızlanmalar geride kaldı artık… Sadaka verirken elimiz titremeyecek artık… Evimiz küçük diye iç geçirmeyeceğiz, hareketli diye evlatlarımızdan yakınmayacağız, ekmeğimiz aşımız yavan diye söylenmeyeceğiz…
Vakit kalbimizdeki enkazı temizleme vakti… Maddi ve manevi birbirimizi anlama, birbirimize yardım etme, birlik ve beraberlik olma vakti... Siyaset yapıp onu bunu eleştirme, görüntülerin arkasına yavaş müzik koyup paylaşma, sosyal medya fenomeni izleme vakti değil…
Allahü teâlâ "depremzedeler"imize yardım etsin, "depremzâdeler"e ise fırsat vermesin. Her zaman olduğu gibi arı bal, akrep zehir üretecek. Önemli olan biz hangisiyiz?
İlknur Şahin
ŞİİR
Sen koru ya Rabbi
Kahramanmaraş Pazarcık Şanlıurfa Malatya
Sallandı Gaziantep Osmaniye Elbistan
Deprem yıktı geçti Adıyaman Hatay'ı
İnsanoğlu kendinde aramaz hiç hatayı.
Altı şubat iki bin yirmi üç saat dört on yedi
Diyarbakır'ı Adana’yı Çukurova'yı yedi.
Akdeniz'i Güney Doğuyu Nizip'i Kilis'i yedi
Tedbirlerinizi alın takdiri Allah'a bırakın dedi.
Kan ağlıyor Türkiye’m ve de necip milletim,
Yardıma koştu halkım işte budur hasletim.
Şükür olsun Allah'a bebekler sağ çıkıyor
Sevinç gözyaşlarını akıtıyor milletim.
İlahi adalete inanır Müslümanlar
Rıza-i ilahiye razıdır Müslümanlar
Yeriniz cehennemdir çimentodan çalanlar
Cezasını çekecek demiri az koyanlar…
Beterin beterinden sen koru Rabbim bizi
Bizimle mamur eyle güzel Türkiye’mizi
Süleyman’ın gözyaşı bazen aktı sevinçten
Rabbime her gün duam koru Türkiye’mizi
Süleyman Usta-Espiye/Giresun
ESKİMEZ KELİMELER
ÎZÂHÂT: Açık anlatmalar, açıklamalar, detaylı anlatım.
ZELZELE: 1. Irgalama, sarsma. 2. Yer sarsıntısı, deprem.
ZELİL: Hor, hakir, alçak, aşağı tutulan, aşağılanan…
ZEMÎN: 1. Taban, döşeme, yer 2. Kumaş, süslü kâğıt, halı, yer muşambası, tablo vb. desenli nesnelerde, biçimlerin üzerinde yer aldığı renk. 3. Mecazi anlamda temel, dayanak. 4. Mecazi anlamda ortam. 5. Yeryüzü, dünya.
MÜNASİP: (münâsib)1. Yerinde. 2. Yakışık, yaraşık, 3. Uygun olan…
İZDİHAM: Aşırı kalabalık, yığılma. Aşırılıktan sıkışma…
