"Oğlum! Sen sen ol; sakın lüzumsuz şeylerle, basit heveslerle, ona buna özenerek babacığına sıkıntı verme!"
Abdülkadir:
- Hangi devirdeyiz anne? Kim evlatlarına fedakârlık yapmıyor ki?
- Öyledir oğlum; devir değişti ama hisler değişmedi! Sevgi, hoşgörü, muhabbet, geçimli, uyumlu, fedakâr, çalışıp muvaffak olmak sizin, bizim elimizde.
- !!!
- Mal davar bakma, tarla çayır biçme, harman savurma, taş taşıyıp bina yapma, tandır soba yakma derdiniz yok, evler ve evdekiler emrinizde sadece size kalan okuyup muvaffak olmak. O da ilerideki hayatınız için, yani sizin menfaatiniz için, buna bile razı değilsiniz oğlum! Bunca sıkıntının içinde yazın serin, kışın sıcacık mekânlar oluşturuluyor daha ne yapsın babanız?
- Yine oralarda mısın ana?
- Ya nerelerde olacağım a akılsız oğlum! Anlaşıldı, sana ve senin gibilere huzur batıyor! Siz rahatlıktan rahatsızsınız!..
- Ana!!!
- Anaymış! Seninki; düpedüz şımarıklık!…
- Sanki başka bir kadına derdimi açmışım! Gören de; “bu kimin anası” diyecek?
- Gören ne derse desin! Başkalarına göre iş ve ev hayatı, istikbale dair hazırlıklar yapılıp tanzim edilmez oğlum! Kendi imkânların neyse o şartlar içinde huzur ve saadeti arayacaksın! Mutlaka büyüklerini dinleyip çok ama çok çalışacaksın ki ihtiyarlığında da afiyetle yiyebilesin. Baban sıkıntılara katlanıp İstanbul’a gitmeseydi insanlar imam tutma yarışına girerler miydi? Aklını başına topla! Yoksa ömür boyu böyle ona buna heveslenir, yanar, yakılır durursun!
- !!!
- Sen para kazanmadığın için bilmiyorsun; ekmek artık aslanın ağzında değil, midesinde! Ne yapsın adam? Hazır; hem dünyası için, hem ahireti için seçtiği mesleğini bıraksın başka bir iş mi bulsun? Çobanlık mı yapsın, tekrar Aha’ya mı dönsün? Bu işler öyle kolay mı? Sen babanı; “Yok disiplinli, yok aceleci, oydu, buydu” diye bunaltırsan, çok ararsın çook! Zaten yorgun geliyor adam, onu rahat ettirmez, iyice yorarsak hasta olur, yataklara düşer; o zaman ne yapacaksın? Düşüncelerinden dolayı, daha senesi dolmadı bak adamın her tarafını yaralar bastı, bir türlü iyi olmuyor!
- !!!
- Oğlum şaka söylemiyorum! Sen sen ol; sakın lüzumsuz şeylerle, basit heveslerle, ona buna özenerek babacığına sıkıntı verme! “Nimetin kıymetini bilmeyenin, elinden alınır, haberin bile olmaz!” derler. “Fırsat kapıya bir defa uğrar” sözünü duymamışsan duy! Ele geçen imkânları doğru olarak kıymetlendiremezsek çok pişman oluruz. Son pişmanlık da fayda vermez. Hiç olmazsa bir düşün, tefekkür et, kendini babanın yerine koy, bütün gün insanlara laf yetiştirmek, bir şeyler anlatmak, yük çekmek için ter döküyor, öyle kolay mı? Durmadan “zorluk çıkaran tembel evlat” olma! Hiç kimse, en yakınından zarar gelmesini istemez!
- !!!
- Kaldı ki yorgun evine gelen hiç istemez. Babanın nasihatlerini iyi dinle, kılık kıyafetine, bilhassa dersini vaktinde ve tam olarak yapıp vermeye dikkat et; çünkü evlat, dışarıda babasını temsil eder. Kirli, pasaklı olmak, dersini yapmamak önce babanı ve bütün ailemizi küçültür! Sana sözünü geçiremeyen bir baba, diğerlerine nasıl hükmedecek? DEVAMI YARIN
