- Kız Jale! Sakın üzülme! Kim olsaydı aynı şeyi yapardı.

- Böyle olmasını istemezdim ama haklıydım!

- Çok haklısın! Onun için de kusursuz profesyonelce seviyorum seni! Filmlerdeki âşıklar gibi ölümüne seviyorum. Başroldeki jönün esas başroldeki kıza sevgisini anlatırken söylediği sözlerin hepsinden daha fazlasını ben sana saymaya hazırım...

- Of of! Profesyonel sevgi dediğin de nedir yaa? Sevginin profesyoneli mi varmış? Profesyonel antrenör gibi bir şey mi veya “profesyonel tiyatrocuyum, şartlar uyarsa her rolde oynarım” gibi mi? Anlayamadım… Çözemiyorum seni Toprak! Ne zor bilmeceymişsin meğer!

- Oya bir gün bana “Sen basit bilmecesin!” demişti. Sen ise aksini söylüyorsun. Hanginiz doğrusunuz bilmiyorum? Bence bendeniz, profesyonel sevgiliyim! Öyle olabildiğimce ırmak gibi kesintisiz, gökyüzü gibi erişilmeyen, ateş gibi içimizi ısıtıcı, su gibi ferahlık veren bir muhabbetle seviyorum. Doğru söylüyorum. Tabiatımda var olduğu gibi saf, tertemiz ve oldukça da samimiyim! Bu dediklerim ancak sevginin profesyonel olmasıyla mümkün. Yani bir kalıba girmek, tabii bir şekil ve şart altında o kalpte yaşamak demektir… Ben sizi kalbimin en müstesna köşesinde yaşatıyorum, daha ne olsun? Yalan mı?

- Kalplerde ne var onu Allah bilir! Bence olmaz! Siz kimin hakkında ne düşünüyorsunuz bilmem ama ben amatör ruhla samimi şeyleri severim… Bir kere sizin sevgi dediğiniz şey işin edebiyatı! Kapına kadar çıkıp gelmişim derdimi anlatmama bile fırsat tanımadın! Kalkmışsın bulutların yüceliği kadar sevgiden, denizler kadar engin aşktan dem vuruyorsun. Buna kargalar bile güler.

- Gel bak ayağıma burnuma! Bu gece burada, yani benim evimde kan akıttın! Buna rağmen “katilime âşığım” diyorum. Sen de diyebilecek misin?

- Bozuk plak gibisin Toprak! Madem çok seviyorsun aç kapıyı serbest bırak sevdiğin insanı! Yoksa...

- Yoksa ne yaparsın? Öldürür müsün? Ben zaten ölmüşüm, senin elinden olursa daha da memnun olurum!

- Geç bu muhabbetleri Toprak! Senden bir şey istemiyorum. Yanlış tanımışım ve de yanlış kapı çalmışım. Özür dilerim! Bırak yakamı da gideyim. Çoluk çocuk uyanıp beni evde görmezse o zaman kıyamet kopar! Sen de beni kurtaramazsın! Madem sevgiden bahsediyorsun hadi göster kendini!

- Alnımda enayi mi yazıyor Jale? İsmine bile bir ömür verdiğim kız, gerçi şimdi kadın olmuşsun ama olsun, ayağıma kadar gelmişsin, ben de ayağımla itekleyip “Ne olursun git sevgilim, gözüm görmesin…” deyip uğurlamamı beklemiyorsun herhâlde? Hıh, asıl kargalar bu teklifine güler! Hele bir soluklanayım!

- !!!

Bu arada o sarhoş hâliyle kolunu, sırtını açtı “İnanmıyorsan gel de bak! Oku, ne yazılı kalbimin üzerinde?” dedi... DEVAMI YARIN