"İhtiyar sayılacak yaşlara kadar yaşasam bile sen bende hep genç ve de yakışıklı olacaksın Tanju'm!.."

Jale'nin mektubu şöyle devam ediyordu:

Sensiz gecelerin rengi lacivert değilmiş meğer, tam zifirî karanlıkmış; ürkütücü, korkunç ve soğuk… Ben de aksine karanlıktan korkuyorum, soğuğu hiç sevmiyorum. İyice anladım ki sensiz hayat zor Tanju'm!..

Bir hafta önceydi, işten döndüğümde ayakkabı dolabı boştu, anladım gelmediğini. Tam dışarı çıkacaktım ki o kalplere neşe saçan müşfik sesini duydum. “Ben geldim hayatım!” ifadesi kulağımda yankılanırken inanmadım, derin manalı gözlerine baktım, sakinleştim. Hep huzur doluydun, huzur veriyordun etrafına da...

Gece uyandığımda telefonumun kapağındaki resminle uzun uzadıya konuştum. Gülen gözlerinin nuru ruhuma sızdı. Bu ışığın önünde karanlıklar eridi, kalbimde bir güneşin altın huzmeleri tir tir titredi.

Aradan seneler geçmedi ama bir gece bile asır gibi geldi bana. Hep hatıralarınla oldum, hayaline sarılıp uyudum. Kucağımın sensiz soğuk bir buz parçası olduğunu görünce hepten yıkıldım. Ne zormuş sen olmadan yaşamak!

Hayat dur durak bilmeden ilerliyor elimizde olmadan. Zaman uzanırken sevgim de büyüyor. Büyüdükçe her şeyimi kaplıyor, kuşatıyor. İhtiyar sayılacak yaşlara kadar yaşasam bile sen bende hep genç ve de yakışıklı olacaksın Tanju'm!

Bugün sana ve güzel sohbetine daha çok ihtiyacım var Tanju’m!

Jale Karasevdalın

     ***

Tozpembe rüyamda serin gecede,

Gördüm sevdiğimi güller içinde.

Mahmur bakışları hepten yücede,

Al, yeşil bezeli tüller içinde.

Çatamadı çatısını, damını,

Gidermedi kederini gamını.

Seçemedi olgununu hamını,

Şaşırıp kalmıştı yollar içinde!

Göremiyor kadir kıymet bileni,

Tanımıyor Hak yolunda öleni.

Baş tacı etmiş her yüze güleni,

Aldatılmış gamsız kullar içinde!

Gece gündüz düşünürüm hep onu,

Şöyle kenara yaz unutma bunu.

Böyle mi olmalı sevginin sonu?

Düşünüp dururum yıllar içinde!

Kapılmışım bahtımın rüzgârına,

Dayanılmaz yarın ahu zarına.

Acep sağlam çıkar mıyım yarına?

Yakıp yıkan azgın filler içinde!

Hayırdır inşallah gördüğüm rüya,

Durup da seyrettim hep doya doya.

Cemali aksetmiş billurdan suya,

Yıkanıp dururken göller içinde!

Jale durmaz yazar, söyler son sözü,

Bağrıma bassalar ateşten közü,

Karşılıksız aşkmış, sevdanın özü,

Tutuşmuş yanarım küller içinde!

                    ***

     ÖLÜNÜN SOĞUK YÜZÜ!..

Çok uzun olmasa da alışamadığım hastane odasında kendimi pek garip hissediyordum. Yatağın üzerinde savaşan bedenim zayıflamış, gözaltlarıma mor halkalar çökmüş, damarlarım çıkmış, betim benzim solmuş gibi hissediyordum kendimi. Kabirdeki mevtanın hâli aklıma gelince tüylerim diken diken oluyor, başım dönüyordu. Ölümü hiç aklına getirmeyen Jale kız, şimdi kuvvetli bir aslanın pençesinde debelenen zavallı ceylan durumundaydım. DEVAMI YARIN