1999 depreminde en çok sorulan soru "devlet nerede" olmuştu. Ülkemizde gerçekleşen son 500 yılın en büyük ve en yıkıcı depreminin 1. yıldönümünde bölgede gözyaşı, yitirilen canlara özlem, kaybedilen şehirlere ve hatıralara hasret, velhasıl her türlü acı var. Olmayan tek şey: Devlete küskünlük. Çünkü bugün tüm büyüklüğü ve merhametiyle bölgede "devlet var".
Büyük felaketin hemen ardından geldiğim Kahramanmaraş, gökyüzüne yayılan toz bulutu ve arşa ulaşan feryatlarla kaplıydı. Bir yıl sonra geldiğim Anadolu'nun bu hüzünlü fakat her bir insanı dağ gibi koca yürekli bu şehirde artık harabelerin yerinde inşaatlar yükseliyor. Eğer konteyner kentlerde büyük bir tevekkülle yaşam mücadelesi veren insanlar da olmasa, bu kadar kısa bir süre önce bu şehirde böylesi büyük bir depremin yaşandığına kimseyi inandıramazsınız.
Devlet verdiği sözü tutmuş. Diğer 11 ilde olduğu gibi Kahramanmaraş'ta da binlerce konutun inşası tamamlanmış durumda. Camiler, okullar, hastaneler, kamu binaları süratle ayağa kaldırılıyor. İnşaat tamamlandığında şehrin çehresi bütünüyle değişecek. Bölgenin mimari geçmişine uygun olarak baştan ayağa yeniden inşa edilen şehir eskisinden de güzel olacak.
Konuştuğum her depremzede, sözlerine "Allah devlete zeval vermesin"le başlıyor. Cumhurbaşkanımız Erdoğan'a dualarla devam ediyor. Elbette yaşanan acıların tarifi imkânsız. Fakat böylesi felaketlerde en önemli husus şüphesiz "güven duygusu".
1999 depreminde Sakarya Vali Yardımcılığı görevinde bulunan Kahramanmaraş Valisi Mükerrem Ünlüer, 25 yıl önce yaşanan felaketi iliklerine kadar hissetmiş bir mülki amir olarak acı gerçeği tüm çıplaklığıyla ifade ediyor: "O gün vatandaşlarımızı çadırdan konteynerlere ancak birinci yılın sonunda geçirmeye başlamıştık" diyor. Bugün ise şehirde kimse çadırda kalmıyor. Hatta temelli yaşayacakları evlere yerleşmeye başladılar bile. Üstelik bu evlerde sadece güvenlik esas alınmamış: Her türlü konfor, çevre düzenlemesi ve peyzaj da özenle ele alınmış. Modern hastaneler, okullar ve ibadethaneler konutlarla birlikte inşa ediliyor.
Tüm yollar açık. Depremin hallaç pamuğu gibi savurduğu yollar yeniden yapılmış, tüneller güçlendirilmiş, trafik ışıkları, yaya geçitleri ve kavşaklar onarılmış. Şehirde hiçbir yerde enkaz görüntülerine rastlamıyorsunuz. Devlet bugüne kadar Kahramanmaraş'ta vatandaşlara 7 milyar TL nakit yardım dağıtmış ve bu yardımlar düzenli bir şekilde halen sürüyor.
Sadece şehir merkezinde değil, yıkılan 2027 köy evinin 1167'si tamamlanarak hak sahiplerine teslim edilmiş, kalanların inşası sürüyor. Köyler de yepyeni bir imar planıyla ayağa kaldırılıyor.
Gaziantep'ten, Hatay'a; Malatya'dan Adıyaman'a kadar depremin vurduğu tüm şehirlerde hummalı bir çalışma var. Hiçbir şey kayıplarımızı geri getirmeyecek, acılarımızı dindirmeyecek belki ama devletin varlığının getirdiği güven duygusu bölge insanı için en büyük dayanak.
Deprem sonrası daha ilk gün, yaraları sarmak için iktidarla dayanışma içinde olmayacağını açıklayan muhalefetin, özellikle de CHP'nin bu büyük hüzün ve merhamet yurdunun insanlarını anlayabilmesi ise hiç mümkün olmayacak gibi. Seçimlerde Cumhurbaşkanımıza güven duyarak büyük destek verdikleri için CHP'li belediyeler tarafından kapı önüne konulan depremzedeler bu yaşadıklarını hiç unutmamış.
Kahramanmaraş'ta 2019 seçimlerinde iktidara olan yüzde 67 oranındaki desteğin, 2023 seçimlerinde yüzde 76'ya neden çıktığını anladıkları gün Türkiye'de gerçek bir siyaset üretmeye belki başlarlar.
