Otuz yıl­dan faz­la­dır ke­sin­ti­siz ola­rak eko­no­mi ya­zar­lı­ğı yap­tı­ğım Hür­ri­ye­t'­ten “gö­rü­len lü­zum üze­ri­ne­” ay­rıl­dım. Bun­dan böy­le Söz­cü'de bir­lik­te ola­ca­ğız. Söz­cü okur­la­rı­nı iyi ta­nı­yo­rum. Ya­zar­la­rı­nın ço­ğu da ar­ka­da­şım. Ya­ban­cı­lık çek­me­ye­ce­ğiz. Söz­cü, de­yim ye­rin­dey­se bir “mis­yo­n” ga­ze­te­si­dir. Ata­türk “Cum­hu­ri­ye­t”­i üç sü­tun üze­ri­ne oturt­muş­tur. Bun­lar, baş­ta la­ik­lik ol­mak üze­re, ulu­sal bir­lik ve tam ba­ğım­sız­lık­tır. “Cum­hu­ri­ye­t”­in bu üç te­mel il­ke­si bir sü­re­dir sa­vun­ma­sız kal­mış­tı. Ama Tür­ki­ye'de Cum­hu­ri­yet sev­da­lı­la­rı var­dı. İş­te o in­san­la­rın “söz­cü­sü­” ola­rak Söz­cü mey­da­na gel­di. Söz­cü'nün or­ta­ya çı­kı­şı çok ba­şa­rı­lı bir “pa­zar­la­ma­” pro­je­si­dir. Ta­sa­rım­cı­la­rı­nı kut­lu­yo­rum.

Oyu­nun ku­ra­lı

Be­nim kö­şe­min baş­lı­ğı “O­yu­nun Ku­ra­lı­”dır. Ka­pi­ta­list dü­zen, ba­şa­rı­sı bi­rey­sel ah­la­ka da­ya­nan bir “öz­gür­lü­k” re­ji­mi­dir. Bu ik­ti­sat sis­te­mi, ha­ya­tın ken­di­si­dir. Baş­rol­de ol­ma­sa bi­le bir top­lum için­de ya­şa­yan her bi­rey, eko­no­mi ev­re­ni­nin bi­rer oyun­cu­su­dur. Ma­dem­ki ha­yat bi­zi, fi­gü­ra­nı bi­le ol­sak, ik­ti­sat oyun­cu­su yap­mış­tır, o za­man bu oyu­nun ku­ral­la­rı­nı öğ­ren­mek­te fay­da var­dır. Da­ha da önem­li­si bi­linç­li bir in­san ol­mak ya­ni ki­min oyu­nu ku­ra­lı­na gö­re, ki­min ise ku­ral­sız oy­na­dı­ğı­nı ayı­ra­cak ha­le gel­mek ge­re­kir. Eko­no­mi ya­zar­lı­ğı­na baş­la­dı­ğım­da ak­lım­da bun­lar var­dı. Ba­na dü­şen gö­rev bir yan­dan sü­rek­li öğ­ren­mek, di­ğer yan­dan öğ­ren­dik­le­ri­mi okur­la­ra ak­tar­mak­tı.

Rek­lam ve pro­pa­gan­da
Ka­mu­oyu­na su­nu­lan ti­ca­ri, sı­na­î, ma­li kı­sa­ca her tür ik­ti­sa­di bil­gi, o bil­gi­yi üre­ten­ler ta­ra­fın­dan men­fa­at­le­ri­ne ge­le­cek şe­kil­de ezi­lir, bü­zü­lür, bur­ku­lur. Ya­ni kir­le­ti­lir. Bir baş­ka de­ğiş­le, için­de “rek­lam ve­ya pro­pa­gan­da­” ol­ma­yan te­miz bil­gi yok­tur. Eko­no­mi ya­za­rı ola­rak ikin­ci gö­re­vi­min “bil­gi arıt­ma­” ol­du­ğu­nu da­ha son­ra keş­fet­tim. Ya­zı­la­rı­mı, ba­zen oyu­nun ku­ral­la­rı­nı an­lat­ma­ya tah­sis edi­yo­rum. Ba­zen da her Al­la­h'ın gü­nü pi­ya­sa­ya yüz­ler­ce­si sü­rü­len kir­li ha­ber ve yo­rum­la­rı “bi­lim ve vic­da­n” süz­geç­le­ri­mi kul­la­na­rak arı­tıp siz­le­re te­miz ola­rak sun­ma­ya ça­lı­şı­yo­rum. Bu­na de­vam ede­ce­ğim.

Si­ya­si ya­zı­lar

Bu kö­şe­de za­man, za­man bu ga­ze­te­nin “as ya­zar­la­rı­” tar­zın­da ol­ma­sa da si­ya­si
ve sos­yal ko­nu­la­ra de­ği­ne­ce­ğim. Çün­kü ik­ti­sat,
hem bir sos­yal bi­lim­dir hem de si­ya­set­ten ba­ğım­sız ele alı­na­maz.
Son söz: Ku­ral­sız, oyun ol­maz