Refahiyespor iki sezondur 3. Lig’de başarılı sonuçlara imza atarken Erzincanspor BAL’da son derece vasat bir görünüm sergiliyor. Bu sezon yer aldıkları 4. Grup’ta 8 maçta 8 puan toplayabildiler ve düşme hattının hemen üstündeler. Son iki sıradan kurtulsalar dahi büyük olasılık sezon sonunda, tıpkı geçen sezon olduğu gibi, Erzincan 1. Amatör Lig şampiyonuyla, BAL’da kalmak için baraj maçı oynayacaklar.

Türkiye’nin diğer illerine baktığımızda Erzincan kenti çok fena ezber bozuyor. Amatöre düşen il takımları birer birer ‘Yeni’leriyle, plakalılarıyla değiştiriliyor. İlk akla gelen örnekler: Yeni Diyarbakır-spor, Yeni Malatyaspor, Körfez FK, Aydınspor 1923, Zonguldak Kömürspor (Hoş onlar henüz 3. Lig’e çıkamadılar)… Örnekler çoğalabilir. Yargılamıyoruz, o kentlerin ve taraftarların kendi tercihidir. Lakin böyle bir ‘çıkış yolu’ varken Erzincan kentinin buna tenezzül etmemesi takdire şayan. Üstelik şartlar da uygun. Refahiyespor maçlarını, tıpkı Erzincanspor gibi 13 Şubat Stadı’nda oynuyor. Ancak kimse çıkıp da “Şu Refahiyespor’un ismini Yeni Erzincanspor yapalım” demiyor. Yalnızca, takımın başına ‘Erzincan’ ibaresi eklendi, o kadar (Zamanında 3. Lig’den 2. Lig’e yükselen Hopaspor’un başına ‘Artvin’in getirilmesi gibi). Erzincan halkı hem Erzincanspor’u hem de Refahiyespor’u destekliyor. Etikete bağlı kalmıyor, iki takımı da kucaklıyor, destek veriyor. Böyle olunca yaklaşık 10 bin nüfuslu şirin Refahiye’nin yeşil-beyazlı temsilcisi (Popülist davranıp renklerini de kırmızı-siyah yapmadılar) daha güçlü ekiplere kafa tutuyor.

Erzincanspor taraftarına da tebrikler… Son yıllarda sadece “Tesislerin elektriği kesildi, futbolcular mum ışığında oturuyor” haberleriyle gündeme gelen takımlarına kesintisiz destek veriyorlar ve bir alkışı hak ediyorlar.