Bizans devrinde İstanbul sur içinden ibarettir. Etrafı kale, kule, hendeklerle çevrilidir. Cenevizlilerin elindeki Karaköy’ü saymazsanız dışı ıssız, sessiz, sakindir.   

Fethi müteakip civara Türk mahalleleri kurulur ki, Rami de onlardan biridir. 

Efendim Rami denince Eski Edirne Asfaltı’nın altı gelir akla. Manzaralıdır, Altın Boynuz ayağınızın altında uzanır serapa. 
Bilirsiniz padişahlar saray erkânına ve devlet ricaline araziler bağışlar. İşte şirin semtin bulunduğu mıntıkayı da veziriazam Rami Mehmed Paşa’ya münasip bulurlar. “Rami” okçu demek olur bu arada. 
Semtte yapılan en eski Osmanlı eseri Cuma Mahallesi’ndeki namazgâhtır. 1512 tarihli bir Bayezid-i Veli hayratıdır, ne yazık ki korunamaz.

Kasım Çavuş, İslam Bey, Sofular Mahallelerinde hep Müslümanlar meskûndur, Anadolu’yu andırırlar.