Bugün "Anneler Günü" ve bazı insanlar için çok zor geçecek biliyorum.

Özellikle annesini kaybetmiş arkadaşlarım ve tanıdıklarım var. Ne kadar zorluk çektiklerine de yakından tanık oluyorum. Anneler Günü'nde hiç kimseyle görüşmek, konuşmak istemiyor hatta evlerine kapanıyorlar. Hep bir burukluk var hem içlerinde hem de yüzlerinde. Ve hatta biliyorum ki, yüreklerindeki acı çok büyük. Ben bunu hissediyor ve sabır diliyorum.

Hatta bu Anneler Günü'nün diğer büyük acısı da 6 Şubat günü yaşadığımız deprem felaketinde annesini ve evlatlarını kaybetmiş anneler. Onları gerçekten düşünemiyorum. Bugün zorlu bir Anneler Günü onları bekliyor.

O yüzden bugün Anneler Günü paylaşımı yaparken de onları düşüneceğim. Onların kaybettikleri annelerine, evlatlarına dua edeceğim. Sizler de lütfen o acılı insanları unutmayın. Empati kurun. Hatta unutturmayın.

Ben bir anne değilim. Fakat anne olmuş, evlat sahibi olan çok kadına göre daha hassasım bu konuda diyebilirim.

İş çocuğu dünyaya getirmekle bitmiyor. Onu iyi-vicdanlı insan, kötü insan, kötü ruhlu, vicdansız yapan da ilk o duyguyu veren de annedir.

O yüzdendir ki, anne olmak da anne olabilmek de çok önemli.

Kadına, çocuğa, doğaya, insana, kediye, köpeğe, hayvana vicdanlı, saygılı, vatanına milletine sahip çıkan evlatlar yetiştiren her annenin elinden öperim. Önlerinde saygıyla eğilirim.

Güzel ülkemin her köşesindeki vicdanlı annelerin "Anneler Günü"nü kutlarım.