Modern bilim kadınlara müthiş bir kumpas kurmuş durumda. Anlı şanlı üniversiteler şöyle araştırmalar yayınlıyor: Kadınlar çalışmak yerine zengin koca arıyor. İşte yükselmek için maçoluğu bırakın, kadınsı olun. Sadece güzeller zekidir... Ne bu? Ayak altından çekilin mesajı mı? Bir tane daha: Kadınlar yumurtlama döneminde, farklı ırktan erkeklerin tecavüzüne uğrayacaklarını düşünüyormuş. “Kadınlar paranoyaktır” demek istiyorlar galiba...

Kumpas dediysek sadece erkeklerin marifeti değil. Dişi işbirlikçileri de var. Burada mahsus ‘dişi’ diyorum. Kötü kadın etkisi yapsın diye.

En cinsiyetçi, ayrımcı araştırma sonuçları da London School of Economics’ten çıkıyor. Ve bunlar, sanki yerçekimi kanunu kadar kesinmiş gibi gazetelerde yer alıyor.

Kadınların iş hayatında neden yeterince temsil edilmediğine ilişkin araştırma meselâ. Kapı gibi kadın imzası taşıyor: Catherine Hakim. London School of Economics’te sosyolog. Diyor ki;
“Kadınlara işyerinde fırsat eşitliği için koruyucu kollayıcı yasa çıkarmaya gerek yok. İş dünyasında yeterince kadın olmaması, tamamen kendi tercihleri. Kariyer yerine zengin koca bulup aile kurmak, çocuk doğurmak istiyorlar...”

İnsan kendi cinsine ancak bu kadar ihanet edebilir. İngiliz Hükümeti, kadın-erkek eşitliğini teşvik politikası uyguluyor, “Şirket yönetim kurullarına yüzde 40 kadın kotası koyalım mı?” diye tartışıyor, London School of Economics’ten bir hanımefendi, “Bu siyaset, feminist safsatalarını temel alan, anlamsız bir çabadır. Kadın ile erkek arasındaki ücret uçurumu yüzde 10’a kadar indi. Bu kadar küçük bir farkı kapatmak için uğraşmak zaman kaybıdır. Feministler istiyor diye toplum mühendisliği yapmayın” diyor. “Kariyer konusunda kadınların da erkekler kadar ihtiraslı olduğu, ekonomik bağımsızlık peşinde koştukları doğru değil” buyuruyor.

MAÇO KADINLARMIŞ!
Araştırmaların, kadınlara işaret parmağı sallayan, pek didaktik, pek nasihatçı tarafları da var. Amerika’daki George Mason ve Stanford üniversitelerinin ortak çalışmasını alın: Araştırmanın başındaki kişi bir kadın, Olivia O’Neill. Diyor ki;
“Maço kadınlar işinde yükselemez. Özgüven sahibi, dediğim dedik dominant kadınların rekabet yeteneği yüksektir, başarılı birer yönetici de olurlar, ancak erkekler dünyasında erkek gibi davrandıkları için, sosyal yönden zayıf bulunur, fazla sevilmez ve de kolay terfi edemezler. Hareketlerini kontrol altında tutarlarsa, terfi şansları artar.”

Yani, siz siz olun, erkeklerle aşık atmaya, rekabete girişmeye kalkmayın, cici davranın, uslu oturun, öyle cevval hareketler yapmayın!

Şirketlerin yönetim kademelerindeki kadın eksikliğini kadınların kontrolsüzlüğüne bağlıyor Olivia Hanım. Kontrolsüz güç; güç değildir hesabı.

Catherine Hakim geçen yıl başlarında “Erotik Sermaye” başlıklı başka bir araştırma daha yayınlamıştı. Buna göre de modern toplumlarda güzellerin daha başarılı olduğunu ileri sürüyordu.

Evet, Anna Kournikova da güzel ama, iyi tenis oynamazsan bir halt olamazsın.

Bu alanda yeni bir çalışma daha var. Geçen hafta polemik konusu yaptık gazetede. Başrolde yine London School of Economics var: Güzellerin IQ’ları da, daha yüksekmiş. “Alımsız eziklere nispeten” demek istiyorlar da; bunu tam da böyle ifade etmemişler.

Olay şöyle meydana geliyormuş: Zeki erkekler daha başarılı oldukları için güzel kadınları cezbediyorlarmış, çocukları da hem akıllı hem güzel oluyormuş. Bunlar, Catherine Hakim’in araştırmasındaki “zengin koca arayan kadınlar” olsa gerek.

Neyse ki, araştırmanın başında kadın yok, Satoshi Kanazawa diye bir erkek var. “Güzeller zekidir dedik ama, çirkinlere karşı önyargılı olmayın” diye de uyarıyor. Sevsinler uyarısını.

Ve ABD’den bir araştırma daha: Yumurtlama döneminde kadınlar erkeklere karşı şüpheci oluyormuş, beyaz kadınlar siyah erkeklerin tecavüzüne uğrayacaklarını sanıyormuş.

Kadınların tecavüzden korunma dürtüsüyle evrim geçirdiğini ileri süren bir araştırmanın parçası bu. Detayları haftaya.