House of Cards’a daha yeni başladım; bir gecede yedi bölüm seyrettikten sonra bir daha da dönemedim diziye. Çünkü gerçek siyaset sahnesinde çevrilen çıkar hesaplı dolaplar, seçime endeksli entrikalar, kirli zafer ve kahredici yenilgiler çok daha dramatik ve sürükleyiciydi. Gerçi bu oyun Senato’da sahneleniyordu ama House of Cards’ta Temsilciler Meclisi üyesi Frank Underwood’un kumpaslarını kapalı kapılar ardında kurgulayan senaryonun aksine, kamuoyu önünde sahneleniyordu açık açık. ABD’de bir ay sonra Kongre ara seçimleri var; hangi senatör Trump’ın Yüksek Mahkeme adayı Brett Kavanaugh’a cinsel taciz suçlamalarına rağmen oy kaygısıyla “evet” oyu verdi, göz göre göre tartışılıyor, yazılıp çiziliyordu.
Önceki gün Senato’da ikinci ve nihai oylama tamamlandığında Kavanaugh 50’ye 48 oyla ömür boyu vizeyi alır almaz Yüksek Mahkeme’ye gidip yeminini etti. Senato’da oylama yapılırken koridordan kadınların protesto sesleri yükseliyordu canlı yayında. Yüksek Mahkeme önündeki canlı sahnelerde ise aralarında erkeklerin de bulunduğu protestocular mahkeme merdivenlerini tutmuş, hançereleri yırtılırcasına “Cinsel taciz mağdurlarına inanın” diye bağırıyordu. Trump ise zafer açıklaması yaparken “Mahkeme önünde kaç kişi var, 200 mü?” diyordu. O göz yaşlarına zerrece empati belirtisi göstermeden.
Kavanaugh vakit kaybetmeden Yüksek Mahkeme'de yemin etti.
İDEOLOJİ DEĞİL OY HESABI
“Kutuplaşmış siyasetin resmidir” diye yorumlanan Cumhuriyetçi-Demokrat savaşının da ötesinde oy hesaplarını anlamak için kilit figürlerin profillerine bakmak lazım.
SUSAN COLLINS: Cumhuriyetçi Partili kadın senatör önceleri “kararsız” görünüp sonra “evet”e çark ettiği için bir numaralı sorumlu olup çıktı. Çünkü “hayır” oyu tabloyu tersine çevirebilirdi. Oylamadan bir gün önceki konuşmasıyla gerildi sinirler. Kavanaugh’a inandığını, onu lisedeyken cinsel tacizle suçlayan Prof. Christine Blasey Ford’un tanık gösterdiği dört kişinin de o partiyi hatırlamadığını, Ford’un muhtemelen saldırganı karıştırdığını söylüyordu. Kendisi de kadın olduğunu için Ford’u hepten gömmemek için sanırım. Ancak medyada “Susan Collins’in konuşması Prof. Ford’a açık saldırıdır… ABD’nin zekasıyla alay ediyor” diye yorumlanıyordu konuşma.
Senatör Collins'e (sağda) göre Prof. Ford kendine saldıran kişiyi karıştırıyordu.
İşin gerçeği ise şuydu: Bu kasımda Senato kısmen yenileniyor, Maine Senatörü Collins 2020 seçimi için aday. Kavanaugh’a ret vermesi seçimi tehlikeye sokacaktı. Ancak tavrıyla öyle büyük öfke yarattı ki, seçimdeki rakibini kim olursa olsun desteklemek ve kadının kariyerini bitirmek üzere 3.2 milyon dolar bağış toplandı bir çırpıda.
JOE MANCHIN: “Evet” oyu veren tek Demokrat Partili senatör. Kasım seçiminde aday. Eyaleti Batı Virginia muhafazakar eğilimli olduğu için “hayır” dese sandıkta kaybedebilirdi. Üstelik seçim kampanyasında Trump bizzat eyalete gidip Manchin’in Cumhuriyetçi rakibi eyalet başsavcısı Patrick Morrisey’e destek verip ağırlığını koydu. Bu tekinsiz gidiş nedeniyle Manchin de, Collins’in konuşmasından hemen sonra oyunun rengini açıkladı ve “evet” dedi. Susan Collins’in konuşmasında “Bazı çıkar grupları Kavanaugh’a karşı yarışa girdi” diye liberalleri suçlamasına karşın, “Judicial Crisis Network” (JCN) adlı sağ kuruluşun Kavanaugh’ın atanması için 12 milyon dolarlık kampanya harcaması yaptığı biliniyor. JCN reklamlarının döndüğü eyaletlerden biri de Manchin’in aday olduğu Batı Virgina.
Demokrat Partili Joe Manchin "evet" dediği için tepkilere hedef.
LISA MURKOWSKI: Alaska Senatörü Lisa Murkowski, “hayır” oyu veren tek Cumhuriyetçi oldu. Bu seçimde yok, onun yarışı 2022’de ama Trump tarafından ipi çekildi. Trump dedi ki; “Lisa Murkowski, Kavanaugh’ın adaylığına karşı çıkmasının siyasi sonuçlarından asla kurtulamayacak. Alaska halkı bunu unutmayacak. 2022’de Cumhuriyetçi Parti ön seçimini kaybedecektir” dedi.
Senatör Murkowski 'ret' oyuyla Trump'ın şimşeklerini üzerine çekti.
HEIDI HEITKAMP: Demokrat Partili Kuzey Dakota senatörü. Kasımda durumu kritik, çünkü eyalette Cumhuriyetçi seçmen ağırlıkta. JCN orada da Kavanaugh için yoğun kampanya yürüttü. Heidi Heitkamp’ın bu nedenle “evet” oyu vermesi gündemdeydi. Ama “hayır” demeyi bildi.
JEFF FLAKE: Cumhuriyetçi Partili diğer kilit senatör. Adalet Komitesi’nde Genel Kurul oylamasının FBI soruşturması için bir hafta ertelenmesini sağlayan kişiydi Flake. “Kararsız” pozisyonu nedeniyle, Kavanaugh’ın reddi için umut bağlanmıştı. Kasım seçimiyle birlikte emekliye ayrılacağı halde “hayır” oyu vermedi. Ve o asansör sahnesiye hafızalara kazındı. Maria Gallagher ve Ana Maria Archila adlı iki kadın oturuma giden Flake’i asansörde kıstırmıştı. Gallagher “Ben cinsel saldırıya uğradım. Gözlerimin içine bak, bunun önemli olmadığını söylüyorsun bana…” diye bağırıyordu ağlayarak. Senatör Flake ise gerçekten utanmış görünüyordu; “Teşekkür ederim” diyebildi ancak.
ASANSÖR VAKALARI
Asansörde kıstırılan sadece Jeff Flake değildi. Aynısı “evet”çi Demokrat Joe Manchin’in başına da geldi. Bir kadın protestocu “Ben cinsel saldırı mağduruyum. Gözlerime bakamıyorsun?” diye bağırdığında “Bakabiliyorum… Şu anda bakıyorum” demekle yetindi pişkince. Cumhuriyetçi Partili Senatör Orrin Hatch’in asansör protestocularına verdiği yanıt ise daha feciydi. “Neden bizimle görüşecek cesaretiniz yok” diye bağıran kadına eliyle çek git işareti yapıp “Büyüyün öyle gelin, o zaman konuşurum” dedi.
Kongre binasında art arda tekrarlanan bu asansörde kıstırma vakalarının kahramanları Trump’a göre paralı tutulmuş çığırtanlardı ve tek hedefleri senatörlerin kötü görünmesini sağlamaktı. Onlara “Soros ve diğerlerinin tuttuğu profesyoneller” diyordu tweet’inde.
