CHP Genel Başkanı Özgür Özel "Kılıçdaroğlu'nu bile özleten performansıyla" mizah unsuru olma yolunda hızla ilerliyor.

Olmayınca, olmuyor.

Bileğinin hakkıyla gelmediği için tutmadı.

Genel başkan ağırlığı yok.

Hafif kaldı.

Toparlayacaktı.

Dağıtıyor.

Ne zaman ağzını açsa CHP'liler "eyvah" diyor.

Gençler "darbe" yaparsa teslim olacakmış.

Lafa bak!

Milleti sokağa dökecekmiş.

Ordu mitinginde sokağa dökülenleri gördük.

Bir kalabalık sormayın.

Ben diyeyim sünnet eğlencesi siz anlayın kına gecesi!

Köy düğünleri bile daha kalabalık.

Oturduğu yerden sallıyor.

Ama en yakınındakiler bile onu sallamıyor.

Partisinin milletvekili "benim çırağımdı" diye aşağılıyor.

Partisini destekleyen gazeteci "sen kalk oradan ben oturayım" postası koyuyor.

Yetersizliğinin verdiği huzursuzluk sesine, sözüne, yüzüne yansıyor.

Gergin.

Telaşlı.

Ses tonu cırt...

Kulak yırtıyor.

Bir yandan da tutunabilmek için yırtınıyor.

Sanki 31 Mart seçimlerinden sonra "dolduramadığı genel başkanlık koltuğunu" altından çekeceklerini hissetmiş gibi tavırlar sergiliyor.

Geçenlerde "Aramızda kalsın kazanıyoruz" demiş.

Aynı yalanı son genel seçimlerden hatırlayan CHP'liler "kesin kaybettik" psikolojisine girmiş.

Bilerek yapıyorsa CHP'nin klasik "kaybederek kazanmak" stratejisine uygun...

Zira CHP'de bir genel başkan ne kadar seçim kaybederse o kadar kıymetli oluyor, koltuğuna daha sağlam oturuyor.

Bilmeden yapıyorsa...

İşte o aman seyredin eğlenceyi.

Ne olur?

Seçim biter.

Özgür Özel gider!