Behzat Ç. tiplemesinden belediye başkanı mı olur?

Oldu bile...

Galiba "seçmen" gitti.

Yerine "seyirci" geldi.

Bugünlerde "gerçeğin tarafında olmanın kaybettirdiği" konuşuluyor.

Olabilir.

Ama...

Hangi gerçeğin?

Eskisi mi?

Yenisi mi?

"Yeni gerçek" bize ne anlatıyor?

Bir tarafta, hizmet, eser, ehliyet, liyakat, başarı, yatırımlar, projeler...

Diğer tarafta yalan, iftira, algı, reklam, bahane, mazeret...

Ezberlerimizdeki "gerçek" yerini başka bir şeye bıraktıysa ve biz bunu fark edemediysek "gerçeğin" tarafında olamadık demektir.

Geç bunları geç!

Mesele belli!

Emekli maaşları...

Bunu diyenleri duyuyorum da...

Kime dediklerini anlamıyorum.

Cumhurbaşkanı Erdoğan "tek sorun emekli maaşları" diyerek kesip atabilirdi.

Yapmadı.

Ne dediğini hatırlayalım:

"Sadece oy kaybı değil, kan ve ruh kaybı da var"...

"Şahsım dahil bu masanın etrafında oturan hiçbir arkadaşım 31 Mart seçim sonuçlarının sorumluluğundan kaçamaz"...

"Ya hatalarımızı görerek kendimizi toparlarız ya da güneşi gören bu misali erimeye devam ederiz"...

"Nerede eksik, hata, kasıt ve ihanet varsa üzerine gitmek boynumuzun borcu"...

Erdoğan "gerçeğe" çağırıyor.

Kapsamlı araştırmalar, analizler, değerlendirmeler...

Tam da olması gerektiği gibi...

Peki "tek sorun emekli maaşları" kolaycılığına kaçmak?

Kafa konforu...

Aslında sıkıntı tam da burada...

Konforlu kafaların sorgulanmama imtiyazlarını kaybetme korkuları...

Sorunun kendisi bu konfor...

Her şey olduğu gibi kalsın, emekli maaşlarına zam gelsin.

Oldu, bitti!

Ne kadar kolay.

Ne kadar rahatlatıcı...

Cumhurbaşkanı Erdoğan açık yüreklilikle, özgüvenle, gerçek bir lider tavrıyla "iğneyi kendimize batıracağız" diyor ama...

Bunu anlamakta zorlanan bazılarının canları çok kıymetli...

Kıyamam ben onlara!