Kars Kazım Karabekir Öğretmen Okulundaki sınıfımızda Nesteren diye bir kız vardı.

Doğumu sırasında vefat eden annesinin ismini vermişler.
“Babam İstanbul’da polis, iki de abim var” demişti.

Bir de Gülendam vardı; -aradan beş yüz yıl geçti, nasılsa burayı okumaz- esmer, kalın, kara, erkeğe benzer ve asık suratlıydı.

Ortaokulda iken annesi vefat edince, babası yeniden evlenmiş. Annenin yerine gelen kadın, hayatı onun burnundan getirmeye başlamış. 

Sırf evden uzaklaşmak için yatılı okul sınavlarına girip, buraya gelmişti.

“Daha kötüsü babamın düştüğü durumdu” demişti, “sırf kadına yaranmak için o da bana kızar, beni ezerdi.

Ortaokula başladığımda günlük yazmaya da başlamıştım. Orta ikideydim sanırım. Günlük yazıların birinde cici anneye kırgınlığımı anlatmıştım ve kadın çekmecemde bulduğu defterde okuduğu bu satırlara çok fena içerlemişti. Hem kendisi ağzına geleni söylemiş, hem de babama şikâyet edeceğini belirterek, en büyük sermayeme el koymuştu.  
Ba ...