Vaktin birinde fukaranın teki o denli aç ve bitkin düşmüştür ki, kendini tutamayıp bir armut çalar. Çalanı yakalarlar ve İmparator’un karşısına cezalandırılmak üzere çıkarırlar.

Hırsız, İmparator’a şöyle der:

"Değerli efendim. Çok açtım, dayanamadım, çaldım. Beni affetmeniz için yalvarıyorum. Eğer beni affederseniz, size paha biçilmez bir armağanım olacak."

İmparator, dudak büker;

"Senin gibi birinde paha biçilmez ne olabilir ki?"

Hırsız, avucunun içindeki armut çekirdeğini uzatır.

"Bu çekirdeği ekerseniz, bir gün içinde altın meyveler veren bir ağacın yeşereceğini göreceksiniz."

İmparator, bir kahkaha atarak;

"Ek o zaman, altın meyveleri görünce affederim seni."

Yoksul: "Haşmetlim. Bu tohumu ben ekemem. Çünkü ben bir hırsızım. Bu sihirli tohumu ancak hayatında hiç çalmamış, başkalarına haksızlık yapmamış, yalan söylememiş biri ekebilir. Tohum o zaman gücünü gösterir. Aksi takdirde, onu eken ...