“Bir felaket bin nasihatten evladır” demiş atalarımız. Lakin biz akıllanmayanlardanız!

Yine deprem, yine yıkım, yine acı, yine gözyaşı, taziye ve temenniler silsilesi… Başımız sağ olsun, geçmiş olsun…

“Önce tedbir sonra tevekkül…” Peygamberimiz buyurmuştu biliyorsun… Bu acıya ne denir, ne yazılır ki? Yıkılan yepyeni binaların müteahhitleri ve onlara izin veren yetkililer okusun;

İstanbul’da güneşli bir günün sabahı. Topkapı Sarayı’nın avlusu. Has Oda’nın kapısı açıldı. Uzun boylu geniş omuzlu bir adam yavaş yavaş arka bahçeye doğru ilerledi. Bu kişi, Avrupa’yı titreten, koca Akdeniz’i hâkimiyet altına alan Osmanlı Devleti’nin kudretli hükümdarı Kanunî Sultan Süleyman’dan başkası değildi.

Devlet işlerinden arta kala vakitlerinde dinlenmek için sarayın arka bahçesine çıkar, ağaçları, kuşları, denizi seyrederdi zaman zaman… O gün deniz, ağaçlar, kuşlar bir başka güzeldi, yalnız ağaçların birkaç tanesinin yaprakl ...