Ken­di­ne gö­re her­kes hak­lı, ken­di­ne gö­re her­kes ku­sur­suz ve ba­şa­rı­lı. Bu, bir boş avun­ma­dır. Ki­mi za­man da sa­vun­ma­dır. Ama ger­çek­çi ol­mak, olum­suz­luk­lar­da ye­ri­ni, pa­yı­nı unut­ma­mak­tır. Güç ol­sa da bu bir er­dem­li­lik­tir.

Son za­man­lar­da kar­şı­la­şı­lan ki­mi du­rum­la­rın so­rum­lu­la­rı bü­yük bir piş­kin­lik­le al­dı­rış­sız­lık için­de­ler. Hiç­bir kö­tü so­nu­cu üzer­le­ri­ne al­mı­yor­lar. Fe­de­ral Al­man­ya Şan­söl­ye­si An­ge­la MER­KE­L'­in “Tür­ki­ye müt­te­fi­ki­miz ama dos­tu­muz de­ğil!” sö­zü dış iliş­ki­ler­de­ki bo­zul­ma­nın il­ginç bir ka­nı­tı.

Di­yar­ba­kır mer­kez­de Sur İl­çe­si'nin “Dağ­ka­pı Mey­da­nı­”nın adı Şeyh Sa­it Mey­da­nı ya­pı­lı­yor, dev­let uyu­yor.

Te­rö­rist­ler yal­nız gü­ney­do­ğu­da ve gü­ney­de de­ğil, baş­ta İs­tan­bul bü­yük kent­ler­de ci­rit atı­yor, oto­büs­le­re sal­dı­rı­lı­yor, ya­pım yer­le­rin­de iş­ve­ren­le­rin ta­şıt­la­rı ya­kı­lı­yor, kent­le­ra­ra­sı yol­lar­da kim­lik de­ne­ti­mi sür­dü­rü­lü­yor gün­ler­ce. Ön­le­yen, en­gel­le­yen yok. Ope­ras­yon­lar­dan so­nuç yok.

Li­ce'ye te­rö­rist hey­ke­li di­ki­li­yor, taş­kın­lık­la­ra gi­ri­şi­li­yor, yet­ki­li­ler, so­rum­lu­lar bil­gi­siz. ATA­TÜRK hey­kel­le­ri­ne ve büst­le­ri­ne sal­dı­rı­lı­yor (ön­ce­le­ri fo­toğ­raf­la­rı çö­pe atı­lı­yor­du) yi­ne kim­se­nin ge­re­ken­le­ri yap­tı­ğı yok. Av­ru­pa Ata­türk­çü Dü­şün­ce Der­nek­le­ri Fe­de­ras­yo­nu Ge­nel Baş­ka­nı Dur­sun ATIL­GA­N'­ın bu ko­nu­da bi­ze ula­şan tep­ki­si ik­ti­da­rı uya­rı­yor.
Ne ka­dar ağır. Şüp­he­li tu­tu­lan em­ni­yet gö­rev­li­le­ri­nin alt sı­ra­da­ki­ler ta­ra­fın­dan el­le­ri­nin ke­lep­çe­le­ne­rek, baş­la­rı­na bas­tı­rı­la­rak ta­şıt­la­ra bin­di­ri­lip ka­ra­ko­la ve ad­li­ye­ye gö­tü­rül­me­le­ri.
Ki­mi bi­lim adam­la­rı­nın, ya­zar­la­rın, ga­ze­te­ci­le­rin, mil­let­ve­kil­le­ri­nin, sa­nat­çı bi­li­nen­le­rin, dev­let gö­rev­li­le­ri­nin RTE'ın buy­ru­ğun­da kuy­ruk ol­ma­la­rı, ne ka­dar iç ka­rar­tı­cı.
Tüm bu du­rum­lar ve ben­zer­le­ri iyi de­ğer­len­di­ril­me­li ger­çek­çi dav­ra­nıl­ma­lı­dır. Em­re KON­GA­R'­ın Cu­mhu­ri­ye­t'­te­ki ya­zı­sı­nın baş­lı­ğı “Ü­ni­ver­si­te­ler­de Ku­zu­la­rın Ses­siz­li­ği­” (22.8.2014) bir eleş­ti­ri­yi anım­sat­tı. “Ku­zu ol­sa me­ler. Me­le­mi­yor­lar bi­le­”
“Ger­çek­le­ri ko­nuş­mak­tan kork­ma­yı­nı­z” ATA­TÜRK.
Ger­çek­çi ol­ma­nın onu­ru, er­de­mi ve ya­ra­rı öl­çü­le­mez. Ön­ce­ki cum­hur­baş­ka­nı A. Gül, ve­dâ ko­nuş­ma­sın­da “.. hu­ku­ka bağ­lı ka­lı­şın­dan (!)” söz et­miş­ti. Res­mî Ga­ze­te ile Te­ra­zi ad­lı hu­kuk der­gi­sin­den tut­tu­ğum not­la­ra gö­re, dö­ne­min­de, Ana­ya­sa Mah­ke­me­si 300'e ya­kın ip­tal ka­ra­rı ver­di. Bun­la­rın 100'den faz­la­sı cum­hur­baş­ka­nı­nın onay­la­dı­ğı ya­sa­la­ra iliş­kin­di. RTE çu­va­la dö­nüş­tü­rü­len tor­ba ya­sa­yı Ana­ya­sa'nın 89. Mad­de­si'n­de­ki sü­re­yi hiç kul­lan­ma­dan ya­yı­ma gön­der­mek­le A. Gü­l'­ü bir kez da­ha ge­ri­de bı­rak­tı. AKP için­de­ki ha­zır­lık­la­rın ve da­ya­nış­ma­nın ye­ni-ta­ze ör­ne­ği ge­le­cek gün­ler­de da­ha ni­ce hu­kuk­suz­luk­lar­la kar­şı­la­şa­ca­ğı­mı­zın be­lir­ti­si­dir. Üs­te­lik, bi­rey­sel baş­vu­ru ka­rar­la­rı ip­ta­lin dı­şın­da­dır.