Geçenlerde çok hoşuma giden güzel bir söz okudum ‘Korkudan üstün olan tek duygu ümittir' diye.

Çok doğru! Umut olan her yerde her zaman bir ışık vardır. O umutla kazanmadık mı biz Kurtuluş Savaşı'nı!

En zor, en çıkmazda olduğumuz zamanlarda, her şey bitti dediğiniz anda bile içinizden bir ses ‘Ama belki…' diye fısıldamaz mı?

İçinizdeki bu duygu, sizi devam etmeye çağırmaz mı? İşte bizi de korku hükümdarlığından kurtaracak olan bu.

Ümidimizi asla yitirmemeliyiz!

İçimizde umut parçacıkları olduğu sürece, o insanları korkutarak kazandığını zannedenler aslında kazanamayacaklar!

HHH

Biraz da politik dedikodu yapalım. Mesela CHP'de neler oluyor? Beni ilgilendiren kadın cephesi! Aslına bakarsanız hiçbir şey olmuyor. Her şey eski tas eski hamam. CHP kendi sorunlarıyla boğuşmaktan muhalefet bile yapamıyor. İktidar partisi AKP bundan çok memnun! “CHP gibi rakibimiz oldukça sırtımız yere gelmez!” diye seviniyorlar! Güler misiniz, ağlar mısınız?

Geçenlerde yazdığım Atatürk portresini indirerek  “çöpe” atıp, ardından ‘Artık yeni şeyler söylemek lazım' diyen kadın milletvekilinin adı hâlâ açıklanmadı. Olaya şahit olan CHP Ankara Milletvekili Aylin Nazlıaka hâlâ sessizliğini koruyor. Ama bu konuda tek başına Aylin Hanım'a yüklenmek de haksızlık olur.

Çünkü bu olaya Milletvekili Muharrem İnce de şahit olmuş. Kulağıma geldiği kadarıyla bu işi yapanın kadın Milletvekili Zeynep Altıok olduğu söyleniyor. Hatta CHP'nin iki önemli adamı Gürsel Tekin ve Haluk Koç'un bunu Zeynep Altıok'un yeni bir gafı olarak nitelendirdikleri anlatılıyor. Eğer bu doğruysa Zeynep Hanım söylemek istediği yeni şeyleri söyleyecek mi? Yine duyduğuma göre CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu bu konunun kapatılması için talimat vermiş. Neden acaba? Bunlar da yetmezmiş gibi Kemal Bey 16-17 Ocak tarihinde yapılan son Kurultay'da MYK listesinde, her şeyi bilmesine rağmen, bu hanıma tekrar yer verdi. Neden? Bu milletvekilini vazgeçilmez yapan ne? Eğitimi, bilgisi, becerisi, olağanüstü yetenekleri ne? Araştırdım, hiçbir CHP'li bir şey diyemedi? Sayın Kılıçdaroğlu bunu açıklarsa memnun olurum! Acaba lütfeder mi?

HHH

İşte bütün bunlar başta sorduğum soruyu aklıma getiriyor ‘CHP'de neler oluyor?' Atatürk düşmanlığının filizlenmesine çanak mı tutuluyor? CHP'nin felsefesi mi değiştiriliyor? Ben politikacı değilim. Bu işlerden anlamam, ama bir vatandaş olarak kafamda bir sürü soru şekillenmekte… İhraç edilmesi gereken kişilerin yaptıkları görmezden gelinip kollanıyor. Bu arada gerçekten çalışan, CHP'nin önünü açabilecek insanlar çeşitli ayak oyunlarıyla harcanıyor! Yüzlerine bile bakılmıyor. Böyle giderse daha uzun bir süre CHP'den umut çıkmayacağı gibi, her geçen gün elindeki seçmeni de kaybetmeye mahkûm! Sayın Kılıçdaroğlu bunu görmüyor mu? Kemal Bey güya bu günkü siyasi portrenin değişmesini istiyor ve bunun için çabalıyor. Yakınları söylemez, çevresindeki yağdanlıklar söylemez ama ben söylerim.  Ben gerçekçiyim. Aynı sorulara aynı yanlış cevapları vererek doğruyu bulmayı nasıl bekliyor anlayamıyorum!

Ah terbiye! Neredesin?

İstanbul'un her geçen gün daha da çekilmez hale gelen trafiğiyle boğuşacağıma birçok yere metroyla gidip geliyorum. Hem hızlı, hem rahat. Direksiyon başında onun bunun saygısızlığına, kuralsızlığına kızıp sinir sistemim altüst olacağına, oturup sakin sakin kitabımı okuyorum. Geçenlerde yanıma 30 yaşlarında bir kadın oturdu. ('kadın' yerine ‘bayan' denmesi de en az İstanbul trafiği kadar beni rahatsız ediyor) Kadının bir elinde yiyecek, bir elinde içecek… Ohh… Hapur hupur yedi, içti bitirdi. Sonra çantasından bir ıslak mendil çıkardı, ağzını ellerini bir güzel sildi. Ardından aynı mendille tırnak içlerini temizlemeye başladı.

HHH

1 dakika… 5 dakika… 15 dakika… O tırnaklarını ovaladıkça titriyor, sallanıyoruz. Gözüm takıldı. Midem bulandı.

Sonra cep telefonunu çıkardı. Sesli sesli bir şeyler izlemeye başladı. E, pes be kadın! Ayakkabılarını da çıkar şöyle bir uzan bari! Bu arada omuz omuzayız, dönüp dönüp bakıyorum. Hiç umurunda değil. Nasıl insanlar yetiştiriyoruz biz?! Aile terbiyesi dediğimiz şeyin günlük hayatta ne kadar önemli olduğunu yaşayarak görüyoruz. Terbiye ailede başlar. Terbiye edebilmek için de eğitim şart!