Şu televizyonda yaşanan hayatlardan bahsetmek istiyorum sizlere… Bazıları bunların toplumun gerçek aynası olduğunu savunuyor.
Ben de katılıyorum ancak Türkiye'nin büyük bölümünde kadınlar ezilip, horlanıp, hakları gasp edilirken televizyonda seyrettiğim bazı programlarda gördüğüm şeylere inanamıyorum.
Buradaki kızları nereden buluyorlar nasıl seçiyorlar? Hepsi birer vahşi kedi! Çoğu edepsiz, şirret! Düzgün konuşup anlaşmak yok devamlı bir ağız dalaşı, kavga. O da yetmiyor birbirlerinin üzerlerine yürüyorlar, dövecekler karşılarındakileri.
Sadece bu olsa, erkeklere saldırmaya kalkıp ‘Ne yapacaksın hadi yap' diye bağırıyorlar. Yanlarındakiler zor tutuyor bu kızları. Belki televizyonda olduklarına güveniyorlar.

*  *  *

Diğer tarafta erkekler birbirlerine durmadan efeleniyorlar. Devamlı bir tehdit.
Bunları seyredince toplumumuzun gerçek yüzü ortaya çıkıyor.
Öyle hoşgörüsüz bir toplum haline gelmişiz ki!
Herkes birbirine bağırıp, kendinden geçiyor. Sonunda da dayanamayıp saldırıyor.
Tabii işin şov yanı da var. Ne kadar bağırıp çağırırsan halk seni o kadar tanıyıp seyretmeye başlıyor.
Artık bağırıp çağıran insan görmek istemiyorum!
Konuşabilen insanlar görmek istiyorum.
Kendini düzgün ifade edebilen dinleyebilen insanlar.

Sözde kahraman!

Daha önce de Atatürk resminin duvardan indirilip çöpe atılmasıyla ilgili yazmıştım. Sonunda CHP, Ankara Milletvekili Aylin Nazlıaka için partiden kesin ihracıyla sonuçlanabilecek disiplin sürecini başlatmış.
Neden bu kadar bekledikleri de meçhul!
Aylin Hanım da ‘ İyi niyetinden şüphe duymadığım bir arkadaşımı kesinlikle ifşa etmem' demiş.
Madem iyi niyetinden şüphe duymuyorsunuz Aylin Hanım bırakın da bu kişi kendini tüm iyi niyetiyle savunsun.

*  *  *

Yaptığımız şeyin sorumluluğunu almamız gerektiğini ilkokulda öğretiyorlar. Milletvekili olmuş bir kişi, yani bizim vekilimiz, hiç değilse kendi sorumluluğunu üstlenecek kadar sorumluluk sahibi olsun!
Bir de ‘Makamlar ve mevkiler gelip geçer onurlu duruşları ise tarih yazar' demiş.
Aylin Hanım ne gibi bir onurlu duruşla, neyin kahramanlığını yapıyor acaba? Tarih neyi yazacak?
Yapılan bir yanlışın karşılıksız kalması için tutunulan ısrarlı tavır onurlu bir duruş mudur?
Keşke bu kararlılığını ve onurlu duruşunu, ilke ve inkılaplarını savunduğunu ve saygı duyduğunu söylediği Atatürk'ün resmine yapılan ve dolayısıyla aslında bünyesinde bulunduğu partiye ve ilkelerine, hatta o partiye sırf bunun için oy veren seçmenine yapılan hakaret karşısında yapıp dimdik dursaydı da tarih onu öyle yazsaydı!
Milletvekili Nazlıaka'nın kendini feda ettiği sözde kahramanca duruşu karşısında asıl hareketi gerçekleştiren kişi ise kahramanlık yapıp itirafta bulunmak yerine Aylin
Hanım'ın kurban edilişine göz yumuyor.
Bunca fedakarlık ne için, kim için yapılıyor?
“Bazılarına basitmiş gibi görünen bu olayın arkasında gizlenen başka şeyler mi var?” sorusu geliyor akıllara.