Sevgili okurlarım bugün 18 Mart… Dünya üzerinde kazanılmış en büyük zaferlerden biri.

Birinci Dünya Savaşı sürerken Çanakkale Boğazı'nı geçip müttefikleri Rusya'nın Karadeniz üzerinden imdadına koşmayı amaçlayan İngiliz ve Fransız savaş gemilerinin perişan edildiği günün 107. yıldönümü.

Çok sayıda gemileri topçu ateşlerimizle batırılan düşman donanmasından, o dev zırhlılardan, sadece kaçmayı başaranlar kurtulmuştu.

Sonrasında kara savaşları başladı ve aylarca sürdü. On binlerce şehit verdik ama yine yenildiler ve gitmek zorunda kaldılar.

★★★

Size bugün, geçtiğimiz yıllarda da kullandığım anlamlı bir fotoğrafı bir kez daha sunuyorum.

Bu kahramanlar, Çanakkale cephesine İzmir'den gönderilen bir tabur. Çoğu şehit düştü.

Önde subayları oturuyor.

Bir ayrıntıya dikkatinizi çekmek isterim…

Yanlarında üç köpek…

O savaş koşullarında Mehmetçikle dost olmuşlar. Bir de bisiklet var.

Zaman bulursanız askerlerin yüzlerine dikkatle bakınız. İçlerinde hem 18 yaşında genç çocuklar, hem de saçı sakalı ağarmış, belki 40 yaşını geçmiş olanlar var.

★★★

Bu fotoğraftan yola çıkan Fehmi Korkut Uluğ Bey yazıyor:

“Önde oturan subay grubundan sağ baştaki, dedem Hasan Fehmi'dir. Savaşta aldığı yaralar sonrasında gazi olarak dokuz yıl daha yaşadı. Fotoğrafta yer alan dedem dışındaki subayların ve askerlerin çoğu şehit düşmüştür… Dedem yaşamı boyunca
her yıl onlar için mevlit okuturdu…”

Ali Fahri Altuneli Bey yazıyor:

“En önde soldan üçüncü subay, büyük amcam, 18. alay 10. bölük komutanı yüzbaşı Ali Fahri. Kendisinin yıllardan beri izini arıyordum. En sonunda Çanakkale deniz müzesindeki defterlerde kaydını buldum… 5 Mayıs 1915 günü şehit.”

★★★

Onlar bizim dedelerimizdi.

Vatan için can verdiler.

Allah hepsine rahmet eylesin.