Eskiden ticarete atılacakların hayali, işlek bir yerde tekel bayii olurdu. Şimdi parti kuruyorlar.
Adı parti tabii. Ne iktidar perspektifleri var, ne ciddiye alınacak bir programları ne de ilkesel bir duruşları, kavgaları, iddiaları...
Sağa sola kadro dağıtacak pozisyonlar için politik pozlar kesiyorlar, o kadar. Ayni değeri geçtik, nakdi değer üzerinden bile çalışanlar var. Ağızlarından ideoloji düşmüyor ama en sağdan en sola bir günde intikal edebilecek kadar esnekler.
28 Mayıs seçimlerine giderken hepimizin ağzını açıkta bırakan performanslarını canlı canlı izledik işte... Oradan oraya topaç gibi sektiler.
Evet, 50+1 şartı getiren başkanlık sisteminin ceremesi bu. Biraz daha çekeceğiz. Neticede birkaç yıl önce geçtiğimiz yeni bir hükümet modeline uyum aşamasındayız. Mekanizmanın çarkları yavaş yavaş yerine oturuyor. Ortaya çıkan sorunlar, geliştirilen çözümler, tartışmalar, deneyimler sayesinde de zamanla siyasi uzlaşı kültürü gelişecek; bu tür ucuz manevraların müşterisi kalmayacak.




Bu arada 31 Mart seçimleri için AK Parti'yle sıkı bir pazarlık yürüten Yeniden Refah'ın Genel Başkanı Fatih Erbakan, geçtiğimiz gün bir televizyon programında şunları söyledi:
"Bizim söylediğimiz İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nde biz destek oluyorsak biz de bir tane Anadolu yakasında, bir tane Avrupa yakasında ilçe isteriz dedik."
Erbakan, gazeteci Gürkan Hacır'ın "Arnavutköy ve Sultanbeyli değil mi?" sorusu üzerine de "İsmi çok önemli değil dedik biz ama onlar da zaten 'Peki verelim, nereyi istiyorsunuz?' demedikleri için ilçe isimlerini çok konuşamadık" dedi.
Eğer doğruysa, AK Parti, "İsmi önemli değil, bir iki tane verin" diyebilen YRP'ye "Nereyi istiyorsunuz?" diye sormadıysa bile, kendilerini yürekten tebrik ederim.
Zira 31 Mart seçimlerinde etkisi olacak partilerle at pazarlığının yürütüldüğü bir ortamda böyle bir duruşun taşıdığı riskler ortada. CHP'nin, DEM'in talepleri için attığı taklaları görüyorsunuz. Büyük laflarla istenen oylarımız, siyaseti ticarete çevirenlere bonkörce dağıtılıyor.
Ama seçmen son tahlilde kendisini ciddiye alanları ihya ediyor. Bu kural hiç değişmiyor.

***

EY SOSYALİST ENTERNASYONAL, BU FAŞİSTLERİ ÇOK MU ARIYORSUNUZ?
Sosyal medyada CHP'nin Ankara Mamak Belediye Başkan adayının, yolda kendisine selam veren Irak Türkmeni 3 küçük çocukla diyaloğunu izledim.
İsminin Veli Gündüz Şahin olduğunu öğrendiğimiz bu zat, ellerinde seçim broşürleri olan çocukları azarlayarak "Bunlar Iraklı değ'el mi?" diye eliyle koluyla konuşmaya başlıyor.
Çocuklar gülümseyerek ne dediklerini anlamadıkları adama bakıyorlar. Nereden tahmin etsinler, karşılarındakinin insan olmadığını?
Başkan adayı ise, marifetmiş gibi olan biteni kameraya alan yanındaki dalkavuklar "Bravo başkan" diye tezahürat yaptıkça daha da hırslanıyor:
"Bunların memleketine gitmesi gerekir. Bunun için bana oy vermeyenler vermesin. Bunun için benim adaylığımı çekseler de bunlar büyüyünce memlekete büyük sorun."
Memlekete, medeniyete bu kafadan daha büyük sorun mu var?
Şimdi "CHP bu faşistleri çok mu arıyor?" diye soracağım ama genel başkanlarının uluslararası statüleri olan sığınmacıları otobüslere doldurup göndermeyi vaat ettiğini hatırlayıp susuyorum.
Yakışır yani.
Ama aynı soruyu, bu partiyi hâlâ üye sayan Sosyalist Enternasyonal'e sorabilirim.
Sayın Pedro Sanchez, ilk toplantıda Türkiye'de faşist partiyle yarışan bu çakma solculara "Siz ne ayaksınız?" diye sormayacak mısınız?

***