Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, siyaseti özlediğini söylüyor... Daha doğrusu serbestliği özlemiş... Eski bir arkadaşıyla köşkün arka kapısından kaçıp özgürce araba kullanacak kadar özlemiş.

Önce şunu teslim etmeliyim.

Abdullah Gül, iyi bir Cumhurbaşkanlığı yaptı. Beklenenden daha fazla başarılı oldu. Çalışma temposu güzeldi. Bence tarafsız kalmayı da becerdi sayılır.

Ama özgürlüğü özlemiş olabilir.

O başka.

*** 

Çankaya, imrenilecek bir yer mi? Hele hayatı çok hareketli geçmiş siyasetçiler için cazip bir mekân mı?

Oraya Özal çıktı, sıkıldı. Zaten gözü çöplükte kalmıştı. Tekrar siyasete dönecekti. Ömrü elvermedi.

Bilmem kaç rakımlı o hapishaneye Demirel de çıktı. Bereket oyalanmasını bildi. Eh, epey de kitap yazdı.

.........

Daha sonra... Ahmet Necdet Sezer.

Sosyal vecibeleri olmayan, sessiz bir hayattan geldiği için, halim-selim çizgisini Çankaya’da da aynen sürdürdü. Yargıç olarak nasıl yaşıyor idiyse, köşkte de öyle yaşadı. Elektrikleri erkenden söndürüp yattı.

Seyahat de sevmezdi. Velhasıl, muhafazakâr bir memur gibi sürdürdü hayatını... Yâni sıkıldınız mı diye sorsanız hayır diyecekti.

***

Dönelim Abdullah Gül’e. Gül’le birlikte köşke tekrar dinamizm geldi.

Başlangıçta onu rencide eden ne kadar unsur varsa, hepsi teker teker düzeltildiği için, sanırım şimdi çok mutludur.

Peki, süresi bitince ne yapacak?

Henüz genç bir insan. Gidip eve kapanamaz. Belli ki siyasete dönecek.

Cumhurbaşkanlığından bir iki basamak aşağı inmeye mecbur.

Ender rastlanır bir şey.

Daha önce kim inmiş ki?

- Sadece İsmet Paşa.

Cumhurbaşkanlığından Başbakanlığa inmiş... Başbakanlıktan Ana Muhalefet Liderliğine... Oradan da düz Milletvekilliğine... Evet inmiş. Ama kaybettiği için inmiş... Çaresizlikten.

- Fark burada.

Abdullah Gül, ister misiniz, indikten 10 yıl sonra mesela 2024’te tekrar çıksın?

Çıkamaz diye bir şerh olmadığına göre pekalâ mümkün.

5+5 ona uyuyor.