CHP gibi bir partiye genel başkan olmak kolay değil. O noktaya ulaşabilmek için Ecevit 15 yıl çalıştı.

Baykal 20 yıl çalıştı. Kılıçdaroğlu ise 1 günde geldi. Gökten zembille inerek.

*

Kılıçdaroğlu, bulunduğu yerin belki de bu yüzden farkında değil.

Gerçi her dakikanın tadını çıkarıyor ama en büyük serveti olan Atatürk’ü kaybetti. Gerisini zaten sayma.

*

CHP, taa 1946’dan beri hiç seçim kazanamadığı halde, yine de bir kuvvetti. Bu ülkede onun onayı olmadan önemli bir karar almak kolay değildi. Şimdi ise CHP’yi sallayan yok.

Sözünü dinletmek için masadaki ikinci sınıf siyasetçilere leblebi dağıtır gibi milletvekilliği dağıtıyor.

HDP’ye saygıda hiç kusur etmemeye çalışıyor. Seçimdeki kaderini Yavaş ve İmamoğlu’nun mevcudiyetine terk ediyor.

CHP böyle görüntülere yabancıydı. Şimdi onlarsız yapamıyor.

*

Diyebilirsiniz ki: - CHP’den sana ne?

Olur mu? CHP, her Türk’ü ilgilendirir. Kurucu partidir o. Cumhuriyet’in simgesidir.

Atatürk’ün yadigârıdır. İktidar da olsa, muhalefette de kalsa, her Türk vatandaşının saygı duyacağı bir kurumdur.

Oy verse de vermese de bu böyledir.

*

Sözün kısası: Koskoca CHP lideri Kemal Bey’in adayımız Kılıçdaroğlu’dur diyen şu PKK’ya dönüp hâlâ ağzının payını vermemesi, susup oturması, kanıma dokunuyor.

Hele kendi devletini ve kurumlarını sürekli aşağılayıp da dağdaki eşkıyaya karşı bu derece munis, mülayim ve muhtaç duruşu, beni kahrediyor. Ecevit böyle mi yapardı?

Baykal böyle mi yapardı? Ya Atatürk?

Not:

Anketler birden bire durdu.

Hayrola ne oluyor? Mahalle baskısı mahalleyi aşıp yurt çapında tehdide mi dönüştü ki kimsenin sesi soluğu çıkmıyor?