Mahalle baskılarını bir derece anlayabiliriz ama iş zorbalığa döküldü.

İnsanlara, siyasi tercihlerini ve inançlarını değiştirmeleri için yapılan baskılar, demokrasinin hiçbir türüyle bağdaşmıyor...

*

Partilerde heyecanlı taraftarlar vardır. Zaman zaman ölçüyü kaçırırlar... Tıpkı holiganlar gibi. Haydi onları mazur görelim.

Ama aktif politikada rol alan... Ülkenin meselelerine kafa yormakla yükümlü...

Üstelik tahsil terbiye almış, koskoca siyasetçilere ne demeli? Bunlardan biri çıkmış diyor ki:

- Kitlelerden hesap soracağız. Kitlelerden... Öyle mi? Ne yapacaksınız? Soykırım mı?

*

İşte bunu mazur göremeyiz. Böyle insanı... Böyle üslubu... Böyle siyasetçiyi... Asla mazur göremeyiz.

Bunun gibisine zaten ilk defa rastlıyoruz.

- Hitler kafası bu.

- Stalin kafası.

Fakat Türkiye’de ne arıyor? Ve demokrasi şampiyonluğunu kimseye bırakmayan partide nasıl barınıyor?

Muharrem İnce’nin iradesine hükmetmeye kalkışanlar da aynı familyadan değil mi?