Mağdursuz dönem yok ki.
27 Mayıs’tan başlayan ve sıra sıra 28 Şubat’a kadar uzanan bir dizi mağdur.
Şüphesiz, şimdi yaşadığımız şu dönemin de mağdurları olacak.
Herhalde bir gün onlar da aheste aheste gündeme gelecek.
Dünya dönüyor.
* * *
Bari yüzleşirken kimse kimseye haksızlık yapmasa. 28 Şubat’ın mağduru sadece Refah Partisi mi?
Öbür ortak DYP’nin durumu acaba nedir?

DYPliler, mağdur olduğu halde mağrur davranıyor.
Gündemin uzağında duruyor.
O DYP ki, 28 Şubatta tarumar edilmiş, paramparça yapılmış, kadroları dağıtılmış, bir daha da iflah olmamıştır...
46 Ruhu batmıştır.
En mühimi de DYP’ye gönül veren milyonlarca seçmen, partisiz kalmıştır.
Bundan büyük mağduriyet var mı? Çiller’den “O Kadın” diye sözeden işgalciler, şimdi mutlu mu?
* * *
Kişisel duyguları bir kenara bırakırsak, daha demokrat düşünebiliriz. Nefret dahi etsek, kimseye haksızlık yapmamayı öğreneceğiz.
Bir müdahil olma lafıdır gidiyor. Tamam...
Her mağdur elbet müdahil olabilir ama müdahil olmak için ille de şahsen mağdur olmak şart değil... Bir de kamuoyu vicdanı var.
Pis zenci lâfını kaldıramayan güzelim Türkiye, kendi içindeki zencilere hiç özen göstermeyecek mi?