Seçimden çıkar çıkmaz bir uzlaşma komisyonu kursaydık, yeni anayasa için pekalâ anlaşabilirdik.
Fakat biz seçimden çıkar çıkmaz değil, hep seçime doğru kalkışıyoruz bu işlere.
O zaman da herkes mevcut rüzgara göre mevzileniyor.
İleriye kimse bakmıyor.

*

Belli olur mu?
Gün gelir, siyasi yelpaze tepetakla gider, koalisyonlar devri tekrar başlar.
Gün gelir, bütün anayasal kurumların tekrar dizayn edilmesi gerekir.
En basit örnek...
Şu malum seçim barajı...
Şimdi hava hoş ama gün gelir başımıza bela olur.
Ne biliyorsunuz? 550 değil belki 650 milletvekiline ihtiyaç duyulur.
Ne biliyorsunuz, referandumlarda bile belki nitelikli çoğunluk aranır... vs.

*

Şuraya gelmek istiyorum.
Günü kurtarmak değil, geleceğe hazırlanmak lazım.
Eğer sahiden yeni bir anayasa yapacaksak, bugünkü iklimi değil, ülkenin genel iklimini hesaba katmak lazım.
Fakat bakıyorum...
İktidar, hiçbir zaman ordan düşmeyecekmiş gibi davranıyor.
Muhalefet ise hiçbir zaman iktidara gelmeyecekmiş gibi.
Bu durumda sağlıklı yürüyebilir miyiz?
Başkanlık Sistemi, yumurta kapıya gelince mi tartışılır?
Tartışmaların bir mantık süzgecinden geçtiğini söylebilir miyiz?