Fena savunma sayılmaz.
28 Şubat’ta meğer hükümeti devirmeye değil, irticadan korumaya çalışmışlar.
Belki 12 Eylül’ü de Demirel’i ve Ecevit’i sırf anarşiden korumak için yapıp, Hamzakoy’a sakladılar.
Belki de Menderes’i sırf linç edilmekten kurtarmak için Yassıada’ya kaçırdılar.
İnsanlık ölmedi ya.
* * *
Tevekkeli...
Erbakan demişti ki:
- Atatürk şimdi yaşasaydı Refahlı olurdu.
Olurdu.

Baksanıza, ulu önder 1920’de Yüce Meclis’i Kur’an okutarak, kurban kestirerek açtığında, Erbakan Hoca henüz doğmamıştı bile.
Belki de Milli Görüş, Atatürk’e ait bir doktrindi.
Saçmalama özgürlüğümü kullanırsam, İsmet Paşa’nın her yıl hacca gittiğini bile iddia edebilirim.
Cezası ne?
* * *
Herkes dilediği gibi konuştuğu için, herkes dilediği konuyu dilediği yere çektiği için, 28 Şubat’ın ana hedefi de kaybolup gitmek üzeredir.
O zamanki Cumhurbaşkanı, Başbakanlık görevini Mesut Yılmaz’a vereceğine Çiller’e verseydi, Refah-Yol hükümeti devam edecekti, öyle mi?
Öyle.
E işte zaten devam etmesin diye Çiller’e vermedi. Ve Paşalar buna çok üzüldü, değil mi? Hepsi karalar bağladı... Vah.
* * *
Milletin zekasıyla ancak bu kadar alay edilebilir.
Bu gidişle 28 Şubatı yapanlar, birer 28 Şubat Mağduru olarak davaya vallahi müdahil bile olabilirler...
Amaç suçluyu bulmak değil mi?
Kimdir?
Kedidir kedi.