Bu devirde mektup mu kalmış?
İmralı yazıyor, Posta Güvercini mektubu alıp önce Ankara’ya, sonra Kandil’e götürüyor.
Orada bekliyor, mektubun cevabını alıp tekrar Ankara’ya sonra da İmralı’ya götürüyor.
Haydii, bir mektup daha...
Bir cevap daha.
Posta Güvercini mekik dokuyor.
Ne zor iş.
Hem zahmetli, hem vakit kaybı.

*

Öyle yapacağına, ver bir telefon İmralı’daki zat’a...
Bekle başında...
Açsın konuşssun Kandil’le...
Ne tartışıyorsa tartışsın...
Olmazsa bir daha açsın bir daha konuşsun, bir daha, bir daha...
Böylece aynı gün bitsin bu iş...
Bitmiyorsa da inceldiği yerden kopsun. Nedir bu böyle?
Günlerce mektup.
- Efendim, ağırlaştırılmış müebbet mahkuma telefon vermek yasal mı?
E aşkolsun.
Posta Güvencini sanki yasal mı?

*

Ama diyorsanız ki:
- İlle de yazılı olsun.
Yani, elimizde bir belge bulunsun... Kayıtlara geçsin...
Geçsin ki sonra kimse mızıkçılık etmesin.
O da boş.
Bunun yaptırımı nedir ki?
Madem özel bir müsamaha var, öyleyse suç yok demektir.
Battı balık.
Nasıl olsa yüzgöz olmuşuz.
Kamera bile kullanabilirsiniz.
Dublör’e ve dublaj’a ne hacet?
Doldurun bir kaset, görüntülü ses kaydıyla, her şey otantik olsun bâri.