Kafaları karıştıran şu:
- Acaba ne verdiler? Acaba gizli bir anlaşmaları mı var?
Kılıçdaroğlu, sürekli bu noktayı bombalıyor. Doğrusu iyi de bombalıyor...
Etkili oluyor. Önemli sayılacak bir kesimi tereddüte düşürüyor.
Barışı kim istemez deyince de sözleri daha önem kazanıyor.
Öyle ya, barışa karşı çıkmak için deli olmak lazım.
Demek ki Kılıçdaroğlu birşeylerden şüpheleniyor.

*

Başbakan hiçbir gizli anlaşmamız yoktur diye sabahtan akşama kadar yemin etse, belli ki Kılıçdaroğlu inanmayacak..
Peki, ne yapmalı? Yürekleri kemiren bu şüphe nasıl dağıtılmalı?
Başbakan ister inan ister inanma havasında.
Bu olmaz.
Çünkü Kılıçdaroğlu’ndan ibaret değil... Önemli bir kitle ikna olmayı bekliyor.
Hatta arzu ediyor.
Bunun bir yolu olmalı.
Yoksa da bulunmalı.
Barış’ın keyfi böyle çıkar.

*

Tam diyecektim ki,
Ana Muhalefet nasıl ikna olacağını kendi söylesin...
Dünkü manifesto çıkageldi.
Hah, 19 maddelik bir denklem:
- Bu denklemi çöz, ikna olayım.
Baktım, zor bir denklem de değil.
Bir iki yerindeki engebeler hariç, pekala çözülebilir. Zira Başbakan’a
aşina bir yol haritası bu.
Üstelik İmralı’ya da yabancı değil.

*

Bütün mesele... Bakalım Başbakan nasıl yaklaşacak, ne diyecek?
Yine “Aklını kendine sakla” diyecekse fena.
Çünkü anlaşılıyor ki, CHP, ucundan kenarından ya da tam göbekten sürece dahil olmak istiyor.
Artık istiyor.
Bunu geri çevirmek Çözüm Süreci’nin ruhuyla bağdaşmaz.