Dağdakiyle sarılıp öpüşürsen, İmralıdakiyle görüşemezsin ambargosu, bazılarına biraz fazla kaçmış gibi gözükse de, genel karnelerindeki hal ve gidiş notuna
bakarak racon kesildiği muhakkak.
Kabahatları birikmiş BDP’lileri, galiba böyle cezalandırdılar.
Onlar İmralı’ya gidip “şerefyâb” olacaklardı.
Şimdi olamayacaklar.
* * *
Halbuki öyle bir dönemden geçiyoruz ki, kabahat işleyenler sadece Eş Başkanlar değil.
Polis tokatlayandan tut, polisi gözünün bebeğinden vururum diyene, Kaymakam tartaklayandan tut, Vali’ye küfredene kadar...
Kabahat işlemeyen mi var?



Artık bunlara takılıp kalırsak, konuşacak adam bulamayız.
Adına madem Barış Süreci diyoruz, burada bütün kötü anılar’a sünger çekmemiz de gerekiyor.
* * *
Ama, BDP’liler bu huylarında devam mı edecekler?
- Eylem’e devam.
- Etkinliğe devam.
- Her türlü izinsiz gösteriye devam.
Öyle mi?
Eğer öyleyse, sükuneti nasıl sağlayacağız? Barış yolunda nasıl mesafe alacağız?
BDP, hiç değilse bundan sonraki üslubuna, tavrına ve tarzına dikkat etmelidir. Meclis Kürsüsü’nde bardak kırarak nereye varılır?
Barış sağlansa bile, bu kin ve nefreti yarın da sürdürmeyeceğiniz ne malûm?
* * *
Evet... Başbakan “Dağdakilerle sarmaş dolaş olanları” kategorize ederek, bir ihtar veya tekdir vermiş olabilir. Çünkü onun da tatmin olmaya muhtaç bir “kendi kamuoyu” vardır.
Ama sizin de hesap vermeye mecbur olduğunuz kamuoyu, aynı kamuoyu değil midir?
Türkiye’nin ezici çoğunluğu Barış’ı ümitle beklerken asarım, keserim, vururum, kırarım, yakar dökerim tavrınız, bu insanları “inceldiği yerden kopsun, lanet olsun” noktasına getirmez mi?
Biz başından beri herkese basiret tavsiye ederken, işte bu tehlikeleri kastettik.
Biraz dikkat lütfen.
Maç yapmıyoruz.
Türk Tarafı-Kürt Tarafı diye bir şey yok burada.
Millet var.
Kimse kendini imtiyazlı sanmasın.
Eşitlik böyle başlar.