Aslında Fenerbahçe Ülker-Efes Pilsen maçında kopan onca yaygara, parkeye ekilen kin ve nefret tohumları, biraz da bu derbinin, kendi içinde başka bir “ezeli rekabet” unsuru taşımasından kaynaklanıyor.
Evet; Fener-Efes rekabeti de artık başlı başına bir derbi... Ama nasıl tür bir derbi ? Açıklayalım; Fenerbahçe-Galatasaray rekabetinin klonlanmış hali...
Fenerbahçe cephesinde garip olan bir durum yok; çocukların hepsi doğuştan (!) Fenerli...
Mirsad Türkcan’ı, Damir Mrsic’i, Ömer Onan’ı, Semih Erden’i, Rasim Başak’ı, Serhat Çetin’i, hatta Emir Preldzic’iyle bile, hepsi de, maçtan çıkıp eve ya da stada koşup Kayseri-Fenerbahçe futbol maçını izleyip, gollerde kafası tavana vuracak kadar sıçrayan türden koyu Fenerbahçeli...
Hadisenin ilginç tarafı ise, Efes’teki Türk oyuncuların da büyük çoğunluğunun koyu kıvamda Galatasaraylı oluşlarında... Kerem Gönlüm, Kerem Tunçeri, Kaya Peker, Cenk Akyol ve Sinan Güler, damarlarını kesseniz sarı-kırmızı akacak türden Galatasaraylılar... Onlar da futbol maçlarını en az Fenerli meslekdaşları kadar hararetle takip ediyor... Ve Efes’te beş yabancıyı bir kenara koyduğunuzda geriye bir tek koyu Fenerbahçeli Ender Arslan kalıyor...
Anlayacağınız, sahadaki kızılca kıyamet biraz da bundan kopuyor. Çünkü çoğu milli takımda bir arada forma giyen oyuncular, birbirlerinin renklerini gayet iyi biliyor... İşin kötüsü hiçbiri, damarına fena halde basılmaya gelemiyor; sahadaki fırtınalar işte biraz da bu gizli derbi modundan kopuyor...

Boşuna dövünmeyin hakemler Beşiktaşlı!
Fenerbahçe ile Efes, hakemlerden yakınıp, iki cephe de sahada düdük çalanların üzerine birbirinin formasını giydiredursun, aslında onlar, renklerini sezon başında belirlemişler (!)... Basketbol Federasyonu, sezon öncesi hakemler için kıyafet sponsorluğu anlaşması yaparken, işin maddi boyutuna haklı olarak daha çok önem vermiş olsa gerek, ısınmak için sahaya çıktıkları eşofmanları siyah-beyaz seçmişler... Şaibe ile yatıp, şaibe ile kalkan, her şeyin altında bir bit yeniği arayan yönetici cenneti ülkemizde böylesine cesur bir eyleme imza atmak da yürek isterdi açıkçası... Beşiktaş’ın, Akatlar’daki iç saha maçlarında,  siyah-beyazlı takımla birlikte ısınırken biraz sırıtsa da, “şaibe arayan gözü karalar” için potansiyel malzeme olsa da; bu cesur eylem, aslında hakemlerimizin tarafsızlığının da masumane bir simgesi; varsın isteyen, istediğini söylesin... Öküz altında buzağı peşinde koşanlar zaten malzemeyi nasıl olsa bir şekilde buluyor !..