Beşiktaş da evindeki coşkuyu deplasman çantasına koymayan takımlardan. İstanbul-Bursa arası 243 kilometre, oysa Beşiktaş'ın iki şehirde oynadığı futbol arasındaki fark ışık yılı ile ölçülecek kadar birbirine uzaktı.
Bursaspor on kişi kaldıktan sonra stratejisini ceza sahasını savunmak olarak belirlemediği dakikalar dışında zorlanmadı.
Sırf mücadelelerine bakarak bile şu cümle rahatlıkla kurulur: Bursaspor'da üç yıldızlığın altında oynayan yoktu.
Peki, geçen yılın bulanık görüntülü takımı nasıl oldu da bu kadar netleşti?
Maçların yıldız tablosu değerlidir. Elbette doğru tutulursa! Şimdi o tablolardan bir formül geliştirelim. Toplayın Turgay Bahadır ve Ozan İpek'in üç maçta aldıkları yıldızları. Onların yıldız toplamını, Volkan Şen ile Sercan Yıldırım'ın gittikleri takımlarda oynadıkları futbolla aldıkları yıldızlardan çıkarın. Çıkan sonucu da N'Diaye'nin enerjisiyle çarpın! İşte size geçen yılla bu yılki Bursaspor'un futbol farkı. Sağlam formül!..
BİR KEZ ÖLMEYİ TERCİH ETTİ
Bursaspor'un futbolundaki yükseliş, tesadüf değil. Kaliteli ama takımla bağlarını koparmış futbolcularla her hafta öleceklerine, bir kez ölmeyi tercih etti Ertuğrul Sağlam. Sercan Yıldırım ve Volkan Şen ile yollar ayrıldı. Dünkü dirençli ve ne yaptığını bilen oyun bu kararın sonucudur. Bursaspor ilk on birinde şampiyonluğu yaşamış beş futbolcunun da ortak özelliği yeteneklerini takım için kullanmaları. Kendilerine değil.
Rakiplerinde de kendine oynayan oyuncular (herkes onları bilir) bulununca 10 kişi kaldıkları maçta bile oyun olarak bileklerini büktürmediler.
Oyunlarıyla skor arasında geceyle gündüz arasındaki fark play-off sıralamasında rakipleriyle olmaz.
Devir, kendini takımdan daha değerli görme devri değil. Beşiktaş gollerinin kendine oynamayanın sahaya adım atmasıyla ağlara gitmesi, sadece Scott Carson performansı ile açıklanamaz!
Maçın kıssadan hissesi budur!