Top
Hüseyin Besli

Hüseyin Besli

atifhuseyin@gmail.com

24/07/2014

Öldürmenin kolaylığı

1 Modern dünyanın en efsunlu sözcüğü kuşkusuz ‘ilerleme’dir. Hayatın bütün dinamikleri bu kavramın etrafında dönüp durmaktadır. Yeryüzünde varolan diller ve bu dillerin toplam kelimesi sayısınca ‘ilerleme’ başlığı açmak mümkündür. Siyaset, ekonomi, refahın gelişmesi, yaşama süresi ve yaşam kalitesi, sanat, edebiyat, spor, estetik... Dilediğimizce listeyi uzatabiliriz. Hatta sanal medyada ibadetlerimizi artırmak, bereketlendirmek, birbirine eklemleyerek tesirini artırmak için ‘zincir’ler oluşturabilir hale geldik ‘ilerleme’ sayesinde. Tarih, coğrafya, etnik köken, kültür v.s. ancak ‘ilerleme’ atına bindiği takdirde bir anlam ifade ediyor, ancak oradan bir şeyler söylemeye çalışıyor. Yani bindik bir alamete...

2 İsrail bir kez daha Gazzeli çocukları, ihtiyarları ve kadınları öldürüyor mübarek Ramazan ayında. ‘İlerleme’ sayesinde görüyoruz ki öldürmenin şekli, yolu ve yöntemi de değişmiş durumda. Bundan 75 yıl önce Hitler yani Almanlar o günkü ‘ilerleme’nin son imkanlarını kullanarak Yahudileri evlerinden alıp otobüslerle ve trenlerle taşıyarak toplama kamplarında sırayla gaz odalarına tıkarak biraz zorlanarak öldürüyorlardı. Bugün Yahudiler yani İsrail ‘ilerleme’nin son imkanlarını kullanarak, uçaklardan ve gemilerden attığı tonlarca bombayla evlerinde ve sokaklarında kolayca öldürüyor Gazzelileri. Geçmişte ‘ilerleme’miş Kızıldereliler bufaloları bile bu kadar kolayca öldürmüyordu. Kolay olan çabuk sıradanlaşır. Muhteşem ilerlemeler sayesinde televizyonlar ölümü sıradanlaştırdı aynı zamanda. Televizyon ekranlarında gördüğümüz ölüm sahnelerinin gerçek bir ölüm mü, yoksa bir film sahnesi mi olduğunu ancak ekranda yazan ‘canlı’ kelimesi veya muhabirin uyarması sonucu anlayabiliyoruz. Ancak böylesine ayırdına varılan ölüm ise ne kadar can yakıcı olursa olsun sıradanlıktan kurtulamıyor. Ölüm bu kadar kolay olmasaydı... Ölüm bu kadar sıradanlaşmasaydı... Gazzeli çocukların ölümü karşısında bütün dünya seyirci konumunda kalamazdı. Ölüm ‘ölüm’ gibi olsaydı. Bir çocuğun ölümü... Ölmüş kalpleri diriltebilirdi. Veya insanlığa öldüğünü gösterebilirdi.

3 Öyleyse İnsanlığı ölüme bile yabancılaştıran bütün ‘ilerleme’ teorileri, yöntemleri, düşünceleri yok olsun dünyamızdan. Bizi ölümün izleyicileri yapan bütün ilericiler... Rahat bırakın insanlığı. Ölümü ölüm gibi yaşamak istiyoruz. Ve ölenle ölenlerden...

Yazıyı Paylaş

Google +

Whatsapp