Top
Yetenekli Kalemler

Yetenekli Kalemler

yeteneklikalemler@tg.com.tr

01/03/2023

“Seversen mutlu olursun”

Güzel gözler güzeli görür. Olayların olumlu taraflarını gör ona göre bak. Arının kuyruğunda zehir varsa ağzında da bal vardır. Sen neye talipsen onu alırsın. Negatif bakmak hem senin ruhunu sıkar hem çevreyi olumsuz etkiler. Yılların tecrübesiyle dile gelenlere baktığında derler ki: “Kişileri karşına alma yanına al yoksa enerjiniz boşa gider.”

Bir başka açıdan konuya yorum getirmek gerekirse ipi germe, geriliyorsa bırakan taraf sen ol. Sen ol ki ipi geren sırtüstü düşer pişman olur. Eğer ikiniz de bırakmazsanız ya ip kopar ikiniz birden düşersiniz sonucu ağır olur ya da çekişir durursunuz yine yorulup ikiniz de telef olursunuz...

Ayrıca telef olmakla kalmazsınız, düşmanlık doğmasına sebep olursunuz… Halk arasında meşhur bir ikilemedir “Alış-veriş” sözü… Bunu sen sen ol “veriş-alış” olarak uygula. Çünkü mutlu etmeden de mutlu olunmaz. Aslında mutluluk hayatın tadını çıkarmaktır, öyle değil mi? Bazen ne yapayım diye kendi kendinize sorup durursunuz niye kendinize bakmazsınız? Ya çaresizsiniz ya da çare sizsiniz. Bir kimseden yardım isteyeceksen eğer o işten başarı için ümit etme… Çünkü başarmak için sana gerçek anlamda yardım yine ancak senden gelir derler…

Bir arkadaşım paranın kendisini mutlu edeceğini sanıyormuş… Bunun için çok çalışmış ve babasından bile fazla para kazanmış ama mutlu olamamış. Bir yakını “sen seversen mutlu olursun” diye öneride bulunmuş. Bunun üzerine o da birini sevmiş ancak o sevdiği bunu sevmemiş… Mutsuzluk bir dönemini böyle geçirdikten sonra tekrar birine sevdalanmış o da bunu çok sevmiş. “Mutluluğu şimdi yakaladım” diye dünyalar onun olmuş. Ancak bir müddet sonra eşine “şunu yap bunu yapma”, “şöyle davran” deyip durdukça bu sözleri onu mutsuz etmiş. Bu defa o eşi de bunu mutsuz etmiş. 50 yaşına gelip aynanın karşısına geçince “ben mutluluğu buldum” demiş… Mutluluk Kimseyi değiştirmeden karşına almadan olduğu gibi kabul etmektir” diye özetlemiş...

     Yaşar Gönenç-İstanbul

 
 
ŞİİR
 
     VAR MI BİLDİĞİN?
 
Hayallerim, planlarım, umutlarım,
Evim, barkım, dumanı tüten ocağım,
Çoluk, çocuğum, malım mülküm
Dolaplar dolusu eşyalarım vardı.
 
Etrafında toplandığım
Nice sohbetler edip yaslandığım
Türlü türlü yemekler yaptığım
Ailem, eşim, dostum vardı.
 
Şimdi; ne gidecek bir işim
Ne arayacak bir ahbabım
Ne okulum, ne sınavım hatta
Kalmadı çorba içecek kaşığım.
 
Yaşadığıma hâlâ inanamadığım,
Dün gezdiğim yolların yerinde şimdi
Yürüdüğüm insanların hatırası dahi
Kalmadı, sokaklarda albümlerim.
 
Ne çok kavgalarım vardı benim
Haklıydım, yetmiyordu aldığım
Enflasyon vardı, hayat pahalıydı
Maaşım, aşım, bir kat elbisem kalmadı.
 
Tanımadığım insanların
Bir tabak yemeğine muhtacım.
Kıyafetimi acaba kim verdi?
Yardım kuyruğunda bundan, utancım.
 
Saniyeler içinde neye uğradım?
Molozlar altında nasıl yaşadım?
Hiç imiş bu hayat onu anladım
Ey insanlar! Yeryüzünde gururlanmayın!
 
Gazabına değerse bir şey Rabbimin
Şehirleri geçirir başına! Aciz değil misin?
Kader mi değil mi? Sorar bir cahil!
Onun mülkü dışında bir yer var mı bildiğin?
 
     Aslı... 25 Şubat
 
 
Yazıyı Paylaş

Google +

Whatsapp

Yazarın Diğer Yazıları