Ailemin İstanbul’a gelişi ve bizim hayatımızı şekillendiren "üç peki" sözünü anlatmaya bugün de devam ediyorum...

Selami Ağabeyim “Her akşam zaten burada ayrılıyoruz Mustafa” deyince Mustafa Ağabey;

“Yok bu sefer farklı, artık seninle görüşemem. Ben namaz kılıyorum ve dinimizi anlatan kitapları satıyorum” diyor.

Ağabeyim ise “Peki… Ben de senin gibi yaparım” diyor. Sözleşerek ayrılıyorlar…

Ağabeyim eve geliyor. Babama diyor ki:

“Baba müsaade edersen Mustafa ile birlikte dinî kitap satışlarına çıkacağım.”

Babam “Peki oğlum, dine hizmet sevaptır” diyerek destekliyor.

Annem güçlü kadın ve aşırı tedbirli… "Valide Sultan" dedikleri gibi bir yapısı var. Ağabeyime izin veriyor ama arkasını bırakmıyor. Çünkü bu kitaplar nasıl kitap? Görüşeceği kimseler nasıl birisi? Nereye gidecekler, kimlerle görüşecekler? İstanbul büyük şehir yanlış bir şey olmasın, yanlış yollara sapmasın diye düşünüyor. Bunları düşünerek ağabeyimi belli etmeden kontrol altında tutuyor. Ta ki Mustafa Ağabey ve ailesini tanıyınca içi rahatlıyor.

Zamanla evimize okul kitapları dışında ilk defa farklı kitaplar girmeye başlıyor. “İman ve İslam”, “Aldanmayalım”, “Ehli Sünnet Yolu” gibi kitaplar.

Zaman geçtikçe daha önce duyulmamış bu bilgileri önce ağabeyim beraberinde annem babam ve daha sonra da birbirine tavsiye ederek ailedeki altı kardeş okumaya başlıyorlar… Daha sonra amcamızın teyzemizin çocukları okumaya başlıyor… O ona o ötekine tavsiye ederken kısa bir süre içinde bu güzel eserler ve hizmetler bütün sülaleye yepyeni bir ufuk açıyor.

Ağabeyimin bulunduğu ziyaretlerde akrabalar etrafına toplanılıyor, onun anlattıkların can kulağıyla dinliyorlar…

Rahmetli babam, annem tüm sülale ağabeyime aşırı saygılı ve hürmetkâr davranıyor. Ne olursa ona danışıyor ve söylediği gibi yapmaya söylediği şekilde hareket etmeye başlıyorlar…

Onlar önce İstanbul’a çalışmak ailelerinin geçimini sağlamak, emekli olunca da köye dönmek niyetiyle gelmişlerdi ama bambaşka bir hayatla tanıştılar.

Bu vesileyle ömürleri bu güzel hizmette geçen babam, annem, Selami Ağabeyim ve Mustafa Ağabeye Allahü teâlâ rahmet eylesin.

     Mehmet Tuncer