Geçen gün bir şey almak için kuru yemişçiye girdim. Televizyonda haberler vardı. Enkazdan çıkarılan bir kişi önce kaç tane yakınını kaybettiğini söylüyor, ardından da “Hayır da şer de Allahtan. Devletimiz bizi hiç yalnız bırakmadı. Allah razı olsun” diyordu.

 

Bu sırada kasanın önünde televizyona bakan bir müşterinin kendi kendine tıslayarak “Geri zekâlı!” dediğini duydum.

 

Bu haftaki yazımda aslında moralimizi bozan insanlardan, kötü niyetlilerden, hainlerden bahsetmeyi hiç düşünmüyordum ama bu hadiseden sonra kendime engel olamadım.

 

Depremin yaşandığı günden beri zaten çok farklı duygular içerisindeyiz. Hayatını kaybedenlerin üzüntüsüyle enkazdan kurtarılanların sevinci çarpışınca bünyemizin pek de alışık olmadığı bir his çıkıyor ortaya.

 

Ölenlerin acısıyla kurtulanların sevinci arasındaki sınırda titreşip duran garip bir his…