ragip.karadayi.ihlas@gmail.com
Tanju’nun gelip beni alacağını duymuş, hazır bekliyordum...
“Ah! Saadet Hemşire” diye inledim!..
“Allahü teâlâ şifalar versin, kıymetli Jale Hanım…”
"Dut yemiş bülbüle döndün bir şey demeyecek misin?"
“Ben iyi insanım, kalbim temiz dersin, öyle mi?.."
“Bu insanlar nasıl bu kadar okumuş cahil olabiliyor?!.”
"Temel yanlış burada başlıyor Jale Hanım"
"Aman Jale Hanım yine o mevzulara girmeyelim!.."
Bu da aslında manevî bir ikazdı!
"Son pişmanlık neye yarar! Her şeyin bir bedeli var!"