Acımız büyük yaramız derin. Anlatılması zor. İçinde yüzlerce, binlerce hikâye barındıran ve hepsi de gözyaşlarınızı engelleyemediğiniz türden. Sarmaya kalksan sarılmıyor, merhem olmaya çalışsan yetmiyor, teskin etmeye kalksan olmuyor...

 

Bir millet topyekûn seferber olmuş durumda. Büyük fedakârlık ile çalışıyor. Öncelikle can diye çırpınıyor, bir can gözlüyor! Zira buz gibi bir soğuk, her geçen dakika dünya kadar kıymetli. Millet akıl sır ermez kurtuluşlara tanıklık ediyor. Kurtarılan çocukların ilk sözleri yürek burkuyor.

 

Düşünün bir veya birkaç kişinin kurtarılması da günleri alıyor. Büyük bir sabırla orada saatlerce soğukta bekleyen millet sevincini bendini aşan sel gibi ancak iki kelime ile ifade edebiliyor; “Allahü ekber!..” Zaten o iki kelimeden başka hiçbir kelime de onun duygusunu ifade edemezdi.Fakat o da ne? Derhal bazı televizyon kanallarında ve sosyal medya hesaplarında bir hazımsızlık başlıyor.