Yazıyı yazmak için saatler önce boş sayfayı açtım, sayfa mı daha boş, ben mi kararsızım. Her an aynı kararsızlığı yaşıyorum, köşedeki X’e basıp gazetedeki arkadaşlarıma da mesaj gönderip “Ben bu hafta yazamıyorum” demekle, bu kadar önemli bir günde okuyucumla bu önemli buluşmama geç kalmamak arasında gidip gidip geliyorum. Ama yazacağım. Çünkü birbirimize ihtiyacımız var, hem de hiç olmadığı kadar.

Geçen hafta bu köşeyi okuyan yüzlerce insan şimdi toprak altında. Geçen hafta bu gazetenin satıldığı yüzlerce bayi şu anda moloz yığını. Geçen hafta bugün tartıştığımız konuların neredeyse tamamı anlamsızlaştı, geçen hafta bugün küs olanlar birlikte arabalara doluşup beraber dua ederek yollara düştü.

Çok büyük bir coğrafyamızı, çok büyük bir nüfusumuzu etkileyen dünyada hiçbir ülkenin tek başına başa çıkamayacağı büyüklükte bir afeti yaşadık. Türkiye’nin demografik yapısını çok ciddi derecede etkileyecek, ekonomik ol ...