Bu maçın mental önemini daha önceki yazımda dile getirmiştim. Dileyen buyursun, okusun... (http://www.turkiyegazetesi.com.tr/omer-cetin-engin/581179.aspx) Burada tekrar yazıp sınırlı alanımı doldurmayayım... 32 yıllık haksızlığın defterinin dürüldüğü bir akşam olsun istedim... 1982'deki ilk grup maçında Almanya'nın çalıştırıcısı Jupp Derwall ve futbolcuları küçümsemişti gariban Cezayir'i... Adına tesis açtığımız Derwall, Cezayir karşılaşması öncesi, "Maçı kaybedersek ilk trene atlayıp Münih'e dönerim" demiş, futbolculardan "Sigarayla mı maça çıksak" diyenler olmuştu. Cezayir o kibirli tavrı 2-1'lik galibiyetle tokatlamış ama resimde gördüğünüz iğrenç anlaşmalı son maçta Batı Almanya-Avusturya el ele gruptan çıkıp, Cezayir'i elemişlerdi. Kapitalist batının temsilcileri işlerine geldiği zaman nasıl yüzsüz kesileceklerini dünyanın gözünün içine baka baka, utanmadan göstermişlerdi bir kere daha... Bizlere de diş sıkmak kalmıştı...

***

Dün bunun acısını çıkarma fırsatı yakaladı Cezayir hepimiz adına ama olmadı... Dualarımız onlarlaydı... Hayalimde görünmezlik pelerinimi takıp Cezayir soyunma odasında aldım soluğu maç öncesi. Halilhodzic'e çaktırmadan taktikler verdim bir diğer ay-yıldızlı ülkenin çocuklarına. Slimani'yi alnından öptüm, "Haydi çalıştır şunu bir daha" diye seslendim ona; duyar gibi şaşırdı-duygulandı-hırslandı çocukcağız...

***

Almanya favori ve güçlüydü ama ABD maçındaki zaaflarını yazmıştım. Mustafi'nin kanadını maden buldu Çöl Savaşçıları... İlk 15'te sol kulvardan çok tehlikeli geldiler... Sonra o bilinen Panzer dinamizmi devreye girdi; ipleri ellerine aldılar. Aşırı ayağa isabetli paslarla Cezayir'i yarı alanına çekilmeye zorladılar. Şu maç uzasa dedim içimden, uzadı da. Ancak Schürrle çok bozdu moralimizi. Kalan bölümde Alman disiplini, tecrübesi damga vurdu maça. Cezayir gol ararken Mesut Özil çıktı ortaya. Djabou'nun sayısı teselli olda Cezayir'e... Taraflı-tarafsız takdir topladı Halilhodzic'in öğrencileri... Almanya ise 82'de hak etmediği kadar hak etti tur atlamayı...