İlk hafta maçlarını 90 artıda buldukları gollerle kazanan takımların liderlik mücadelesini izledik. Fenerbahçe’nin önceliğinin lig olduğunu biliyorduk. Jorge Jesus’un Dinamo Kiev ve Rennes’i favori göstermesine rağmen gruptan çıkmak için iddialı da olması umutlarımızı artırıyordu. PSG’nin ardından Fransa’nın en iyi hücum eden takımı olan Rennes’e karşı yine derin bir rotasyonla sahaya çıkan temsilcimizin ilk yarıdaki mücadelesi de umutlarımızı körükledi.

Bir anda dağıldık

Öyle bir ilk yarı izledik ki; kalesini yıllanmış Mandanda’ya teslim etmiş, savunmasını Tottenham’dan Rodon’la takviye etmiş, tecrübeyle gençliği harmanlamış Rennes’in hızlı hücumlarına set çektik. Topla oynama oranlarında yüzde 61’e 39’luk üstünlük sağlamıştık. En net fırsatları biz yakaladık. Batshuayi, Mandanda’ya takılsa da, İrfan Can’ın ağlara çivilediği toptaki gol sevincimiz VAR’a takılsa da galibiyet için heyecanlandık. Ama ikinci yarının başlamasıyla gardımız düştü. Bildiğimiz silahla vurulduk. Derinlemesine topları kesemedik. Bir anda 2-0 geriye düştük

Kaptanları yaktı

Oyuncuların oynama arzusu, hakemin oynatma çabası, topun oyunda kalma süresini maksimumda tutarken, bir anlık gafletle dağıldık. Terrier önce kendisi kaçtı savunma arkasına ve attı golü, sonra da Majer’e benzer bir gol attırdı. Sadece iki dakikada gardımız düştü. Ama dönüşümüz muhteşem oldu. İrfan Can önce jeneriklik bir gol attı, sonra kaptanlarını arttırdı. Jorge Jesus tüm kozlarını sahaya sürdü. Öyle bir yığdık ki oyunu Rennes ceza sahasına, hata kaçınılmazdı. Kaptanlık bandını koluna takan Bourigeaud, Pedro’yu ceza sahasında indirdi. Penaltıyı kullanan Valencia, Fenerbahçe’yi ayağa kaldırdı. Dinamo’yu son dakikada yıktık, Rennes’i son dakikada yaktık, Kadıköy’e bekleriz.

MAÇIN ADAMI: Osayi Samuel