Batı, eskiden beri materyalist bir tutum sergilemiştir. Rönesansla birlikte Reform hareketini de başlatarak Hristiyanlık mirasının ortaya koyduğu otorite ve prensiplerine başkaldırmıştır. Papalık, Kilise ve buna bağlı bütün dinî liderlik kurumlarını reddederek kişiye bağlı ve çok inançlı bir “dini anlayış” üretilmiştir. Adına da Protestanlık denilmiştir. Bunun neticesinde Lütheranizm/Lüterizm, Kalvinizm ve Anglakanizm gibi mezhepler doğmuştur.

 

Aslında Batı, “esas yanlış”ı göremediğinden yanlışı, yanlışla düzeltmeye kalkmıştır. Elbette kirli bir elbise, idrarlı bir suyla temizlenmez. Hristiyan reformistler, yanlışı, Papalık ve Kilise’den önce dini, baba-oğul-ruhulkudüs gibi teslis/üç ilâh hâline getirenler üzerinde dursalar ve tek ilâh inancına dönselerdi, o zaman “gerçek reform”u/asla d ...