"İmtihan etmek" için kulları cenab- Hak, Yaratıp, bu dünyaya gönderdi ilk olarak. Öldükten sonra ise, tâ kıyamete kadar, Onları, kabirlerde bulundurur bir miktar. "Kabir hayatı" diye bir hayat var ki yârın, İnanması lâzımdır buna her müslümanın. Hadiste buyuruldu: "Bir konaktır ki kabir, Âhiret yolundaki konakların ilkidir. Buradan kolaylıkla kurtulursa bir kişi, Sonraki konaklardan kolay olur geçişi. Kolay kurtulamazsa her kim eğer kabirde, Daha çok zahmet çeker daha sonrakilerde." Haktır "Kabir azabı", elbet yapılacaktır, Hem rûha, hem bedene birlikte olacaktır. "Hakîkî azab" olup, rüya gibi değildir, Bir görüntü olmayıp, azabın kendisidir. "Geçici" olsa bile dünya azabı gibi, Âhiret azabları cinsindendir tabii. Bir gün Hasan-ı Basrî buyurdu: "Bu kabirler, Size, bu sonsuz yolda bir konak gibidirler". Atâ-i Horasânî buyurdu ki: "Bu kabir, İnsanın, ölümünden sonraki ilk hâlidir. Başka bir hayat ile hayattadır bu yerde, Ya azab içindedir, yâhut da ni'metlerde". Şabî'ye dediler ki: "Filânca etti vefat." Buyurdu ki: "Kabirde başladı ona hayat. Şimdi o, ne dünyada, ne de âhirettedir, İkisi arasında, kabir âlemindedir." Enes bin Mâlik dahî buyurdu ki: Bu toprak, Her gün, insanoğluna nidâ eder muhakkak. Der ki: (Ey Âdemoğlu, bugün günah işlersin, Ve lâkin yârın "Ölür" ve içime girersin. Bugün, Rabbine karşı kalkışırsın isyâna, Lâkin bunun "Hesabı" sorulur yârın sana. Gülüp oynuyorsun da bugün sen üzerimde, Girip "Ağlıyacaksın" yârın benim içimde. Helâl haram demeden, yersin her bulduğunu, Yârın benim içimde "Kurtlar" yer vücûdunu. Sen bugün, üzerimde, neş'e ve sevinçtesin, Fakat yârın içimde, pek çok üzüleceksin. Bugün mal toplasan da, helâl haram demeden, Yârın benim içimde sorarlar bunu senden. Bugün, büyüklenirsin hep benim üzerimde, Lâkin "Zelil olursun" yârın benim içimde. Bugün, aydınlıklarda hep gezinip durursun, Lâkin yârın içimde karanlıkta olursun. Bugün, sık sık gidersin, dost ve arkadaşına, Yârın benim içimde kalırsın "Tek başına".)