Evliyânın büyüğü, esseyyid "Emîr Külâl". Etmemişti ki henüz âhirete intikal, Ölüm hastalığında, bildi ki yaklaştı "mevt". Talebeyi toplayıp, eyledi bir vasiyyet. Buyurdu ki: (Ey benim makbûl talebelerim! Aranızdan ayrılmam, yaklaştı zannederim. Dinleyin, vasiyyetim şu ki size en evvel, "Dînin emirleri"ni öğrenin çok mükemmel. Çünkü Resûlullaha tâbi olmaz iseniz, Yarın mahşer gününde, pişmânlık çekersiniz. Kardeşlerim, az dahî dalmayın ki "gaflet"e, Yarın düşmiyesiniz, ebedî felâkete. Temiz olması için kalbin, dilin, bedenin, Temiz ve helâlinden yemeği huy edinin. Eğer bir lokma dahî, "haram"dan yerse bir kul, Hak teâlâ indinde, duâsı olmaz kabûl. Nitekim bir hadîste buyuruldu: "Bir kimse, Haram karıştırmadan, kırk gün helâl yer ise, Allah, "Nûr"la doldurur o kişinin kalbini. Ve giderir gönlünden, dünyâ muhabbetini." Kardeşlerim, sakının her haram ve günâhtan. Zîrâ daha kıymetli bir amel yok "Takvâ"dan. Nasıl ki, beldeleri ayıran hudut vardır, Dînin hudûdu ise, "haram" ve "günâh"lardır. Ve nasıl cezâ varsa, hudûdu geçenlere, Allah da cezâ verir, günâh işliyenlere. Yaptığınız her işten, "hesap" var âhirette. Cevap veremezseniz, cezâsı var elbette. Öyleyse, cevapları hazırlayın şimdiden. Ki, halâs olasınız Cehennem ateşinden.) Vasiyyeti bildirip, çekildi odasına. Ve üç gün, hiç çıkmadı talebe arasına. Sonra çıktı dışarı, bulunca biraz sıhhat. Gördü ki, mescidine toplanmış çok cemâat. Dediler: (Odanızdan çıkmayınca siz üç gün, Talebeler, bu yüzden oldu mahzûn ve üzgün.) Buyurdu: (Bu müddette, tefekkür ettim ki hep, "Benim ve talebemin, ne olur hâli acep?" Gâibden bir ses bana, dedi: "Yâ Emîr Külâl! Sana ve talebene, erişmez o gün zevâl. Hepinizi, tamâmen affetti hak teâlâ. Size azâb olunmaz, düşünme bunu aslâ. Hattâ mutfağınızdan uçan bir tek sineğin, Konduğu kimseler de, affoldu senin için.") Sonra da, "Şehâdet"i söyleyip bu büyük zât, Bir Perşembe gecesi, fecirde etti vefât.