İnsan öldükten sonra, bir hayat daha vardır, O hayat sonsuz olup, "Âhiret hayatı"dır. Et ve kemik çürüyüp, olsa da toz ve toprak, Sonra diriltecektir herkesi cenab-ı Hak. Her insan dirilince, kalkacak mezarından, İşte "Kıyâmet günü" başlıyacak o zaman. Bu dünya hayatına hiç benzemez o hayat, Hattâ "Akıl" ile de anlaşılmaz o elbet. Âhirette olacak bütün işleri ise, Yalnız "Peygamberler" ve "Kitap" vasıtasıyle, Hak teâlâ haberdar etmiştir biz kulları, Başka yolla anlamak, mümkün değil onları. Bu yolda söz sahibi, yalnız "Peygamberler"dir, Onlara da "Melek"le Hak teâlâ bildirir. Haber verdiği için onlara cenab-ı Hak, Bildirdikleri şeyler, tam doğrudur muhakkak. Birer "Amel defteri" vardır ki her insanın, Mahşer günü, herkese verilir bunlar yârın. Sâlihlerin defteri verilir "Sağ" taraftan, Kâfir ve fâsıklara, gelir "Sol" ve "Arka"dan. İyi kötü, az ve çok, gizli ve âşikâre, Her amel yazılmıştır tek be tek bu deftere. Allahın dilediği her türlü gizli şeyler, Meydana çıkacaktır "Mahşer"de birer birer. İnsan, cin ve meleğe, hattâ Peygamberlere, O gün sorulacaktır, mevkîlerine göre. Meleklere denir ki: "Yerde ve göklerde siz, Vazifelerinizi nasıl icrâ ettiniz?" Ve sual edilir ki, Peygamberlere dahî: "Nasıl tebliğ ettiniz siz emr-i ilâhîyi?" İnsan ve cinlere de sorulur ki: "Peki siz, Bu dînî hükümleri nasıl tatbik ettiniz?" O gün bütün insanlar, melekler, şeytan ve cin, Hattâ cümle hayvanlar, toplanır "Hesap" için. O gün "Boynuzsuz" koyun, hak ister "Boynuzlu"dan, Alır bütün hakkını "Zâlim"den "Mazlum" olan. Kimin kimde bir hakkı var ise zerre kadar, Huzûr-u ilâhîde, hesaplaşıp alırlar. Hem o gün kurulur ki, "Mîzan", yâni terâzi, Tartılır büyük küçük, her tâat ve me'âsi. Kimin ağır gelirse, "Sevab"ı günahından, Cennete gönderilir, bu hesabın ardından. Her kimin de "Günah"ı, gelirse eğer ağır, Şefâat olunmazsa, Cehenneme atılır. Sonra "Sırat" kurulur Cehennem üzerine, Herkese emredilir, bundan geçmelerine. Mü'minler kolay geçip, Cennete kavuşurlar, Kâfirler "Nâr"a düşüp, azaba olur dûçar.