Birine, (Gel, bir islâm âlimine gidelim) Yahut, (Bir ilmihâlden okuyup öğrenelim) Dendiğinde, o dahî cevaben (İstemem) der, Yani (Ben ilmihâli n'apayım?) derse eğer, "İlm"i ve "Âlim"leri hafife almış olur, Böylece îmânının gitmesinden korkulur. Bunun gibi "Tefsîr" ve "Fıkıh" kitaplarını, Kötüleyen kişi de, kaybeder îmânını. Birine sorsalar ki: (Mezhebin nedir senin? Kimin zürriyetinden, kimin milletindensin? İ'tikadda, amelde mezhep imâmın kimdir?) Bilmese, o, mâzallah îmânını yitirir. Kim kat'î bir harama (Helâldir) derse eğer, O da, Allah korusun îmânını kaybeder. Dinde helâl ve haram, açık açık bellidir, "Tütün"e haram demek, gayet tehlikelidir. Yine zinâ, livâta ve faiz alıp vermek, Karnı doyduktan sonra yemeğe devam etmek, Gibi, bütün dinlerde haram ve yasak olan, Şey için, (Keşke helâl olsaydı) derse insan, Böyle bir temennîde bulunmak çok kötüdür, Zîra bu, o kişinin îmânını götürür. "Şarap" için, bulunmak böyle bir temennîde, Küfür olmaz, çünki bu, haram değil her dinde. "Kur'ân"ı, lâf latîfe arasından kullanan, Bir kimsenin, mâzallah îmânı gider o an. Çünki "Kur'ân", Allah'ın kelâmıdır ki elbet, Ona göstermelidir okurken saygı, hürmet. "Kur'ân"ı, çalgı oyun ve şarkı arasında, Okumak da, îmâna zarar verir aslında. Birine, (Şimdi sana sövmem) derse bir kimse, Ve (Sövmenin adını günah koymuşlar) derse, Böyle söylemek dahî gayet tehlikelidir, Zîra Allah korusun îmânı gidebilir. Kim "Kur'ân" ve "Mevlid"i okurken çalgı çalar, Bu, mâzallah îmânın gitmesine yol açar. Kur'ân, mevlid, ilâhi, salevatı şerîfe, Okurken, yapmamalı asla şaka, latîfe. Kim bunları okursa, eğlence ve keyf için, İslâmdan çıkmasına yol açar o kişinin. Sünnet üzre okunan bir "Ezân"ı kim eğer, Dinlemez, hürmetsizlik yaparsa, küfre girer. Kim "Kur'ân-ı kerîm"e, kendi aklına göre, Mânâ verirse eğer, o dahî girer küfre. Kim Kur'ân-ı kerim ve hadîsi şeriflerin, Ve ictihad sahibi islâm âlimlerinin, Bildirdiği şekilde îmân etmezse eğer, Bunların îmânı da olmaz yine mûteber.